Dysbioza jelitowa a insulinooporność

Streszczenie

Ludzka mikrobiota jest przedmiotem najbardziej dynamicznych badań ostatnich dziesięcioleci. Wzrastająca liczba dowodów naukowych sugeruje, że jej skład może wpływać na stan zdrowia ludzkiego gospodarza, a w przypadku nieprawidłowości (dysbiozy) — na patogenezę wielu chorób, w tym otyłości, cukrzycy typu 2, nowotworów czy chorób neurodegeneracyjnych. Aktualne dane naukowe potwierdzają także jej związek z insulinoopornością. Do potencjalnych mechanizmów mogących łączyć dysbiozę jelitową z insulinoopornością zaliczamy zwiększoną przepuszczalność bariery jelitowej oraz przewlekłą reakcję zapalną, w których istotny udział mają: lipopolisacharyd, krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, wtórne kwasy żółciowe oraz rozgałęzione aminokwasy. Do metod modyfikacji mikrobioty jelitowej zaliczamy: zmianę sposobu żywienia, stosowanie probiotyków i prebiotyków, przyjmowanie antybiotyków oraz przeszczepianie mikrobioty jelitowej od zdrowego dawcy. Dowiedziono, że cześć z tych metod, poprzez modyfikacje składu mikrobioty, może korzystnie wpływać na insulinowrażliwość.