Stan odżywienia i skład ciała osób starszych jako przesłanki do stosowania żywienia dietetycznego

Streszczenie

WSTĘP: Zagrożenie nadwagą i otyłością wynika z nieprawidłowo zbilansowanego pożywienia oraz małej aktywności fizycznej. Powikłania wynikające z nadmiernej masy ciała negatywnie wpływają na stan zdrowia osób starszych. Celem niniejszej pracy jest prezentacja wstępnych wyników szero kich badań dotyczących identyfikacji przesłanek stosowania żywienia dietetycznego u osób starszych ze szczególnym uwzględnieniem stanu odżywienia i składu ciała.

MATERIAŁ I METODY: Badania pr zeprowadzono wśród 44 kuracjuszy Instytutu Zdrowia Sofra w Mielnie-Unieściu. Wykonano pomiary wysokości, masy ciała oraz obwodu talii, wyliczono wskaźnik masy ciała Queteleta II — BMI (body mass index) oraz współczynnik talia–biodro. Za pomocą aparatu BioScan 920-2 dokonano analizy składu ciała. Do oceny zagrożenia sarkopenią wykorzystano wskaźnik SMI ( skeletal muscle index). Do oceny statystycznej otr zymanych wyników zastosowano test U Manna-Whitneya, przyjęto poziom istotności a = 0,05.

WYNIKI: Wyniki przeprowadzonych badań wykazały, że wszyscy badani przekroczyli zalecane normy co do obwodu talii, 50% mężczyzn charakter yzowała się otyłością br zuszną i 50% pośladkowo-udową. Wszystkie kobiety charakteryzowały się otyłością brzuszną. Połowa mężczyzn charakteryzowała się nadwagą, a 50% otyłością pier wszego stopnia, 6% kobiet miało prawidłową masę ciała, 13% nadwagę, 20% otyłość pierwszego stopnia, 26,6% otyłość drugiego stopnia, a 33,3% otyłość tr zeciego stopnia. Udział tkanki tłuszczowej odnotowano wśród mężczyzn średnio na poziomie 28,51%, a kobiet 47,25%. Udział beztłuszczowej masy ciała odnotowano wśród mężczyzn średnio na poziomie 72,49%, a kobiet 52,27%. Masę mięśniową odnotowano wśród mężczyzn średnio na poziomie 32,78 k g, a kobiet 21,03 kg. Zagrożenie sarkopenią odnotowano wśród 50% mężczyzn i 80% kobiet. Prawidłową zawartość wody całkowitej odnotowano u 50% mężczyzn i u niespełna 6% kobiet.

WNIOSKI: Wykazany poziom nadwagi i otyłości wśród badanych pacjentów (kuracjuszy) bezwzględnie kwalifikuje ich do zastosowani żywienia dietetycznego . Zidentyfikowany poziom zagrożenia sarkopenią sugeruje konieczność zastosowania treningu oporowego w celu zniwelowania jego negatywnych skutków. Wykazany stopień udziału wody całkowitej w organizmie sugeruje konieczność poprawy tego wskaźnika w celu wyeliminowania za grożenia odwodnienia. Należy prowadzić edukację zdrowotną pacjentów w zakresie racjonalnego odżywiania i aktywności fizycznej.