Nadwrażliwość na gluten — fakty i kontrowersje

Streszczenie

W ostatnich latach na całym świecie obserwuje się rosnącą liczbę pacjentów cierpiących na nowy rodzaj nadwrażliwości pokarmowej nazwanej nadwrażliwością na gluten (NCGS). Częściej dotyczy ona nastolatków i dorosłych, szczególnie płci żeńskiej, z dużą liczbą przypadków diagnozowanych w wieku starszym. Obecnie szacuje się, że obejmuje ona 6% populacji. Nadwrażliwość na gluten charakteryzuje się wystąpieniem wielu objawów zarówno gastro-jelitowych, tj.: wzdęcia, biegunki, bóle brzucha, jak i pozajelitowych symptomów, między innymi: uczucia splątania, bólów głowy, bólów stawów i mięśni, poczucia niepokoju, a także depresji. Objawy pojawiają się krótko po spożyciu glutenu i ulegają poprawie lub znikają po przejściu na dietę bezglutenową. Rozpoznanie nadwrażliwości na gluten wymaga wykluczenia celiakii (negatywny wynik przeciwciał, brak zaniku kosmków jelitowych) oraz alergii na pszenicę (brak podwyższonego stężenia IgE). W przeciwieństwie do dobrze poznanej celiakii, mechanizm patogenetyczne NCGS nadal nie został jasno określony. Obecnie uważa się, że istotną rolę w rozwoju NCGS odgrywa kilka mechanizmów — aktywacja wrodzonej odpowiedzi immunolo gicznej, zmiana funkcji barier y błony śluzowej jelit, spożywanie żywności zawierającej inhibi tory amylaz, a także istnienie wieloskładnikowej nadwrażliwości pokar mowej, związanej z dietą bogatą w FOODMAPs lub dodatki do żywności. Leczenie nadwrażliwości na gluten opiera się na głównie na zmianie nawyków żywieniowych oraz wprowadzeniu diety bezglutenowej.