Vol 7, No 3-4 (2013)
Review paper
Published online: 2014-03-14

open access

Page views 633
Article views/downloads 35601
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

Co przemawia za buprenorfiną w wyborze analgetyku opioidowego?

Zbigniew Zylicz
Medycyna Paliatywna w Praktyce 2013;7(3-4):85-90.

Abstract

Buprenorfina i fentanyl to dwa leki stosowane przezskórnie w postaci plastrów. Buprenorfina różni się od fentanylu pod wieloma względami, między innymi wywołuje zdecydowanie mniej działań niepożądanych, szczególnie tych związanych z negatywnym wpływem na ośrodkowy układ nerwowy. Wykazuje ona wysoką skuteczność, zarówno w leczeniu typowego bólu nocyceptywnego, jak i bólu neuropatycznego. Lek ten charakteryzuje się także korzystnym profilem bezpieczeństwa w odróżnieniu od innych silnych leków opioidowych; nie powoduje takich zjawisk, jak na przykład zahamowanie ośrodka oddechowego, immunosupresja czy zahamowanie aktywności przysadki i hipogonadyzm. Buprenorfinę stosuje się z wyboru w leczeniu bólu u osób starszych oraz z towarzyszącą demencją. Charakteryzuje ją odmienna farmakokinetyka w stosunku do fentanylu. Czas potrzebny do uzyskania optymalnego efektu przeciwbólowego może być wydłużony nawet do kilku tygodni, a w przypadku fentanylu czas ten liczy się w godzinach. Sprawia to, że niektóre działania niepożądane, charakterystyczne dla opioidów, występują później, a niekiedy pozostają niezauważane przez personel medyczny. By leczenie buprenorfiną było bezpieczne i skuteczne, konieczne jest dodatkowe szkolenie personelu.