Trudności w opiece paliatywnej u chorych z rozpoznanym szpiczakiem mnogim

Abstract

Wstęp. W przypadku chorych na szpiczaka mnogiego opieka paliatywna obejmuje pacjentów nadal aktywnie leczonych onkologicznie oraz tych, u których odstąpiono od dalszego leczenia. Celem badania było ukazanie trudności, jakie mogą napotkać lekarze opieki paliatywnej i inne osoby opiekujące się pacjentami ze szpiczakiem mnogim.
Materiał i metody. Badanie objęło pacjentów pozostających pod opieką hospicjum domowego lub przebywających na oddziale opieki paliatywnej. Wykorzystano analizę retrospektywną - opartą na dokumentacji medycznej - lub też, w przypadku chorych nadal będących pod opieką, prowadzono obserwację prospektywną.
Wyniki. Do analizy włączono 4 chorych w trakcie chemioterapii oraz 2 chorych, u których odstąpiono od intensywnego leczenia onkologicznego. Wśród objawów dominowały dolegliwości o charakterze bólów kostnych. Często dołączały się objawy neurologiczne wtórne do złamań patologicznych kości lub ucisku spowodowanego bezpośrednio przez guz nowotworowy, a także te o charakterze neuropatii obwodowej. Występowała wtórna nefropatia (nerka szpiczakowa) oraz tendencja do hiperkalcemii. Obserwowano różne objawy zespołu nadmiernej lepkości (upośledzenie czynności narządów wewnętrznych - nerek, serca; krwawienia z dziąseł, nosa). Dodatkowo, prowadząc opiekę paliatywną nad chorymi, należało uwzględniać potrzebę zapobiegania oraz leczenia zaostrzeń choroby.
Wnioski. Postępowanie u chorych ze szpiczakiem mnogim stanowi szczególne wyzwanie w opiece paliatywnej ze względu na bardzo zmienny przebieg kliniczny, powtarzające się nawroty i remisje. Liczne objawy towarzyszące chorobie wymagają ciągłej kontroli, odpowiedniego leczenia oraz ukazują, że niezbędna jest jednoczesna opieka wielospecjalistyczna.