Niewydolność serca (HF, heart failure) nie bez powodu jest określana światową pandemią, gdyż dotyczy około 26 milionów osób na świecie. Prognozuje się, że jej częstość będzie jeszcze wyższa z powodu starzenia się społeczeństw. Z tego powodu szczególne ważne jest odpowiednie leczenie pacjentów z HF, które poprawia jakość ich życia i zmniejsza śmiertelność. Tegoroczne kongresy kardiologiczne rozwiały szereg wątpliwości i pokazały nowe kierunki w leczeniu tego schorzenia. Badanie DELIVER potwierdziło skuteczność dapagliflozyny w HF z zachowaną i łagodnie obniżoną frakcją wyrzutową, a badanie EMMY pokazało, że empagliflozyna wprowadzona krótko po ostrym zespole wieńcowym obniża poziom NT-proBNP i wpływa korzystnie na funkcjonalne i strukturalne parametry echokardiograficzne, nie zwiększając ryzyka działań niepożądanych. W badaniu ADVOR dodatek acetazolamidu do terapii diuretykami pętlowymi spowodował zwiększenie częstości efektywnego usunięcia retencji płynów. Z kolei TRANSFORM-HF udowadniał, że torasemid nie jest skuteczniejszy od furosemidu u pacjentów hospitalizowanych z powodu HF. IRONMAN, chociaż nie pozwolił osiągnąć pierwszorzędowego punktu końcowego, to pokazał, że dożylna terapia żelazem u pacjentów z niewydolnością serca i anemią zmniejszyła ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca.