Paradoks palacza

Streszczenie

Palenie papierosów jest jednym z głównych czynników ryzyka choroby wieńcowej i zawału serca. Istnieje jednak szereg publikacji, wskazujących na mniejszą śmiertelność wśród palaczy hospitalizowanych z powodu ostrego zespołu wieńcowego w porównaniu do osób niepalących. Zjawisko to określa się jako paradoks palacza (smoker’s paradox). W pracy dokonano przeglądu aktualnego stanu wiedzy na temat tego zjawiska, uwzględniono patofizjologiczne mechanizmy wpływające na przebieg choroby wieńcowej u osób palących papierosy. Główną przyczyną zwiększonej przeżywalności wśród osób palących są różnice w charakterystyce klinicznej tej populacji. Szczególne znaczenie ma tutaj młody wiek oraz mniejsza współchorobowość wśród pacjentów palących. Różnice między grupami obserwuje się również w odniesieniu do mechanizmu zawału serca, wśród palaczy zauważono zwiększone ryzyko incydentów zakrzepowych. Niemniej, po uwzględnieniu wszystkich zmiennych wpływających na występowanie tego zjawiska, nie ma wystarczających dowodów, aby uznać palenie papierosów jako pozytywny czynnik rokowniczy wśród pacjentów po ostrym zespole wieńcowym. W związku z tym rzucenie palenia powinno nadal stanowić element profilaktyki stosowanej wśród pacjentów ze zwiększonym ryzykiem choroby wieńcowej.