Tom 3, Supl. D (2023)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2024-02-16
Wyświetlenia strony 19
Wyświetlenia/pobrania artykułu 0
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Zastosowanie asciminibu w szóstej linii leczenia przewlekłej białaczki szpikowej

Michał Taszner1
DOI: 10.5603/hemedu.98641

Streszczenie

Opis przypadku dotyczy 43-letniej pacjentki chorującej na przewlekłą białaczkę szpikową w fazie przewlekłej, z niskimi wartościami wskaźników prognostycznych, u której wystąpiły oporność oraz nietolerancja wszystkich dostępnych inhibitorów kinaz tyrozynowych (TKI), ale osiągnęła po raz pierwszy większą odpowiedź molekularną (MMR) po zastosowaniu asciminibu — nowego allosterycznego TKI.

Początkowe leczenie imatynibem doprowadziło do wystąpienia objawów nietolerancji (kołatanie serca, wysypka), co wymagało zmniejszenia dawki i ostatecznie zmiany na nilotynib. Nilotynib początkowo przynosił poprawę, ale po 3 miesiącach leczenia, mimo całkowitej odpowiedzi hematologicznej, obserwowano niezadowalającą redukcję transkryptu genu BCR::ABL1. Po zmianie leczenia na dazatynib uzyskano redukcję liczby transkryptu BCR::ABL1, ale obserwowano istotne działania niepożądane, w tym niedokrwistość i małopłytkowość, co warunkowało kolejną zmianę leku. Zastosowanie bosutynibu spowodowało wystąpienie wysypki i innych objawów niepożądanych, a kolejny lek, ponatynib, przyczynił się do rozwoju autoimmunologicznego zapalenia tarczycy. Po wcześniejszym zastosowaniu pięciu różnych TKI rozpoczęto leczenie asciminibem, które pozwoliło na uzyskanie MMR bez występowania istotnych działań niepożądanych.

Podsumowując, niniejszy raport podkreśla znaczenie indywidualizacji terapii w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej, zwłaszcza w kontekście oporności i nietolerancji na standardowe leczenie TKI.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Dodaj do koszyka: 49,00 PLN

Posiadasz dostęp do tego artykułu?

Referencje

  1. Hochhaus A, Baccarani M, Silver RT, et al. European LeukemiaNet 2020 recommendations for treating chronic myeloid leukemia. Leukemia. 2020; 34: 966–984.
  2. Palani R, Apperley JF, Reid A, et al. Thyroid function abnormalities associated with ponatinib therapy in patients with chronic myeloid leukemia. Thyroid. 2015; 25(6): 706–707.
  3. Hochhaus A, Larson R, Guilhot F, et al. Long-term outcomes of imatinib treatment for chronic myeloid leukemia. N Engl J Med. 2017; 376(10): 917–927.
  4. Benjamin ES, Ravindra N, Rajamani BM, et al. kinase domain mutation analysis by next generation sequencing detected additional mutations in chronic myeloid leukemia patients with suboptimal response to imatinib. Leuk Lymphoma. 2021; 62(6): 1528–1531.
  5. Lipton JH, Brümmendorf TH, Gambacorti-Passerini C, et al. Long-term safety review of tyrosine kinase inhibitors in chronic myeloid leukemia — what to look for when treatment-free remission is not an option. Blood Rev. 2022; 56: 100968.
  6. Garcia-Gutiérrez V, Luna A, Alonso-Dominguez JM, et al. Safety and efficacy of asciminib treatment in chronic myeloid leukemia patients in real-life clinical practice. Blood Cancer J. 2021; 11(2): 16.