Tom 3, Supl. B (2023)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2023-04-17
Wyświetlenia strony
334
Wyświetlenia/pobrania artykułu
2
Skuteczne zastosowanie ruksolitynibu w leczeniu opornej na wcześniejsze linie leczenia czerwienicy prawdziwej
Streszczenie
Czerwienica prawdziwa (PV) jest zaliczana do grupy przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych Philadelphia-ujemnych. Etiologia choroby nie jest do końca poznana; jej istotą jest klonalna proliferacja wielopotencjalnej komórki macierzystej hematopoezy, co powoduje nadmierną proliferację linii granulocytarnej, megakariocytarnej, ale przede wszystkim erytroidalnej. U około 95% chorych stwierdza się mutację genu JAK2 V617F, co potwierdza klonalną proliferację u chorych na PV. Obecność tej mutacji jest jednym z podstawowych kryteriów diagnostycznych. Główną przyczyną chorobowości i umieralności pacjentów z PV są tętnicze i żylne powikłania zakrzepowe. Cel leczenia chorych na PV to przede wszystkim obniżenie ryzyka powikłań zakrzepowych, ale wśród nich ważnym jest również uwzględnienie obniżenia ryzyka krwawienia oraz objawów ogólnych towarzyszących chorobie. Wybór rodzaju terapii należy podjąć po ocenie ryzyka zakrzepowego u pacjenta. Opcję terapeutyczną w przypadku oporności/nietolerancji leczenia hydroksymocznikiem lub interferonem alfa stanowi obecnie ruksolitynib. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 52-letniej chorej, u której zastosowane wcześniej linie terapii nie przyniosły normalizacji parametrów czerwonokrwinkowych. Dzięki zastosowaniu w leczeniu ruksolitynibu uzyskano dobrą kontrolą parametrów morfologii krwi, a przede wszystkich istotne zmniejszenie objawów ogólnych.
Słowa kluczowe: czerwienica prawdziwahydroksymocznikinterferon alfaruksolitynib
Referencje
- Moulard O, Mehta J, Fryzek J, et al. Epidemiology of myelofibrosis, essential thrombocythemia, and polycythemia vera in the European Union. Eur J Haematol. 2014; 92(4): 289–297.
- Baxter EJ, Scott LM, Campbell PJ, et al. Cancer Genome Project. Acquired mutation of the tyrosine kinase JAK2 in human myeloproliferative disorders. Lancet. 2005; 365(9464): 1054–1061.
- James C, Ugo V, Le Couédic JP, et al. A unique clonal JAK2 mutation leading to constitutive signalling causes polycythaemia vera. Nature. 2005; 434(7037): 1144–1148.
- James C, Delhommeau F, Marzac C, et al. Detection of JAK2 V617F as a first intention diagnostic test for erythrocytosis. Leukemia. 2006; 20(2): 350–353.
- Tefferi A, Vannucchi AM, Barbui T. Polycythemia vera treatment algorithm 2018. Blood Cancer J. 2018; 8(1): 3.
- Barbui T, Tefferi A, Vannucchi AM, et al. Philadelphia chromosome-negative classical myeloproliferative neoplasms: revised management recommendations from European LeukemiaNet. Leukemia. 2018; 32(5): 1057–1069.
- Quintás-Cardama A, Kantarjian H, Manshouri T, et al. Pegylated interferon alfa-2a yields high rates of hematologic and molecular response in patients with advanced essential thrombocythemia and polycythemia vera. J Clin Oncol. 2009; 27(32): 5418–5424.
- Vannucchi AM, Kiladjian JJ, Griesshammer M, et al. Ruxolitinib versus standard therapy for the treatment of polycythemia vera. N Engl J Med. 2015; 372(5): 426–435.
- Passamonti F, Griesshammer M, Palandri F, et al. Ruxolitinib for the treatment of inadequately controlled polycythaemia vera without splenomegaly (RESPONSE-2): a randomised, open-label, phase 3b study. Lancet Oncol. 2017; 18(1): 88–99.
- Sacha T. Skuteczność leczenia pierwotnej mielofi brozy inhibitorami kinazy JAK2. Hematologia. 2013; 4(3): 197–205.
- Barbui T, Finazzi G, Falanga A. Myeloproliferative neoplasms and thrombosis. Blood. 2013; 122(13): 2176–2184.
- Falanga A, Marchetti M. Thrombotic disease in the myeloproliferative neoplasms. Hematology Am Soc Hematol Educ Program . 2012; 2012(1): 571–581.
- Tefferi A, Rumi E, Finazzi G, et al. Survival and prognosis among 1545 patients with contemporary polycythemia vera: an international study. Leukemia. 2013; 27(9): 1874–1881.
- Benevolo G, Vassallo F, Urbino I, et al. Polycythemia vera (PV): update on emerging treatment options. Ther Clin Risk Manag. 2021; 17: 209–221.
- P. Bose, Cases in the Management of Polycythemia Vera: A Patient With Progressive Leukocytosis, Clinical Advances in Hematology & Oncology. (2022). https://www.hematologyandoncology.net, https://www.hematologyandoncology.net/supplements/cases-in-the-management-of-polycythemia-vera-a-patient-with-progressive-leukocytosis (November 30, 2022).
- Vannucchi AM, Barbui T, Cervantes F, et al. ESMO Guidelines Committee. Philadelphia chromosome-negative chronic myeloproliferative neoplasms: ESMO Clinical Practice Guidelines for diagnosis, treatment and follow-up. Ann Oncol. 2015; 26(Suppl 5): v85–v99.
- Góra-Tybor J, Standardy w leczeniu czerwienicy prawdziwej, Medycyna po Dyplomie. (2019). https://podyplomie.pl/medycyna/32580,standardy-w-leczeniu-czerwienicy-prawdziwej (November 30, 2022).
- Barbui T, Barosi G, Birgegard G, et al. European LeukemiaNet. Philadelphia-negative classical myeloproliferative neoplasms: critical concepts and management recommendations from European LeukemiaNet. J Clin Oncol. 2011; 29(6): 761–770.
- Marchioli R, Finazzi G, Specchia G, et al. The CYTO-PV: A Large-Scale Trial Testing the Intensity of CYTOreductive Therapy to Prevent Cardiovascular Events in Patients with Polycythemia Vera. Thrombosis. 2011; 2011: 794240.
- Kiladjian JJ, Mesa RA, Hoffman R. The renaissance of interferon therapy for the treatment of myeloid malignancies. Blood. 2011; 117(18): 4706–4715.
- Singh A, Xu YJ. The cell killing mechanisms of hydroxyurea. Genes (Basel). 2016; 7(11).
- Stein BL, Tiu RV. Biological rationale and clinical use of interferon in the classical BCR-ABL-negative myeloproliferative neoplasms. J Interferon Cytokine Res. 2013; 33(4): 145–153.
- Hasselbalch HC, Holmström MO. Perspectives on interferon-alpha in the treatment of polycythemia vera and related myeloproliferative neoplasms: minimal residual disease and cure? Semin Immunopathol. 2019; 41(1): 5–19.
- Jia H, Thelwell C, Dilger P, et al. Endothelial cell functions impaired by interferon in vitro: Insights into the molecular mechanism of thrombotic microangiopathy associated with interferon therapy. Thromb Res. 2018; 163: 105–116.
- Yamaoka J, Kabashima K, Kawanishi M, et al. Cytotoxicity of IFN-gamma and TNF-alpha for vascular endothelial cell is mediated by nitric oxide. Biochem Biophys Res Commun. 2002; 291(4): 780–786.
- Yau JW, Teoh H, Verma S. Endothelial cell control of thrombosis. BMC Cardiovasc Disord. 2015; 15: 130.
- Griner LN, McGraw KL, Johnson JO, et al. JAK2-V617F-mediated signalling is dependent on lipid rafts and statins inhibit JAK2-V617F-dependent cell growth. Br J Haematol. 2013; 160(2): 177–187.
- Rosti V, Villani L, Riboni R, et al. Associazione Italiana per la Ricerca sul Cancro Gruppo Italiano Malattie Mieloproliferative (AGIMM) investigators. Spleen endothelial cells from patients with myelofibrosis harbor the JAK2V617F mutation. Blood. 2013; 121(2): 360–368.
- Teofili L, Martini M, Iachininoto MG, et al. Endothelial progenitor cells are clonal and exhibit the JAK2(V617F) mutation in a subset of thrombotic patients with Ph-negative myeloproliferative neoplasms. Blood. 2011; 117(9): 2700–2707.
- Guy A, Gourdou-Latyszenok V, Le Lay N, et al. Vascular endothelial cell expression of JAK2 is sufficient to promote a pro-thrombotic state due to increased P-selectin expression. Haematologica. 2019; 104(1): 70–81.
- Wolach O, Abulafia AS. Can novel insights into the pathogenesis of myeloproliferative neoplasm-related thrombosis inform novel treatment approaches? Hemato. 2021; 2(2): 305–328.
- Kiladjian JJ, Zachee P, Hino M, et al. Long-term efficacy and safety of ruxolitinib versus best available therapy in polycythaemia vera (RESPONSE): 5-year follow up of a phase 3 study. Lancet Haematol. 2020; 7(3): e226–e237.
- Verstovsek S, Kantarjian H, Mesa RA, et al. Safety and efficacy of INCB018424, a JAK1 and JAK2 inhibitor, in myelofibrosis. N Engl J Med. 2010; 363(12): 1117–1127.
- Keohane C, McLornan DP, Sanchez K, et al. The effects of JAK inhibitor therapy upon novel markers of thrombosis In myeloproliferative neoplasms. Haematologica. 2015; 100(9): e348–e350.
- Wolach O, Sellar RS, Martinod K, et al. Increased neutrophil extracellular trap formation promotes thrombosis in myeloproliferative neoplasms. Sci Transl Med. 2018; 10(436).
- DaSilva A, Aronovich E, Nguyen A, et al. Ruxolitinib reduces endothelial pro-adhesive interactions: implications for JAK2V617+ MPN thrombosis. Blood. 2020; 136(Suppl 1): 1–1.
- Lussana F, Cattaneo M, Rambaldi A, et al. Ruxolitinib-associated infections: a systematic review and meta-analysis. Am J Hematol. 2018; 93(3): 339–347.
