Żywieniowe wspomaganie leczenia zespołu przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego – nowe koncepcje dietetyczne

Streszczenie

Przerost flory bakteryjnej jelita cienkiego (SIBO), czyli obecność w jelicie cienkim nadmiernej ilości (> 10⁵ CFU/ml) niepatogennych bakterii (charakterystycznych dla jelita grubego) jest problemem zdrowotnym dotykającym coraz szerszego grona pacjentów. „Złoty standard” diagnostyczny SIBO opiera się na mikrobiologicznej analizie aspiratu jelita czczego, jednak powszechnie wykorzystywaną metodą wykrywania tej choroby są nieinwazyjne testy oddechowe. Wraz z upływem czasu wiedza na temat SIBO ewoluuje, co niewątpliwie wiąże się z opisaniem znaczenia mikroflory jelitowej dla zdrowia człowieka i jej wpływu na utrzymanie równowagi immunologicznej, wchłanianie witamin, trawienie, metabolizm i komunikację osi mózg–jelita. Głównym elementem leczenia SIBO jest antybiotykoterapia, najczęściej z wykorzystaniem ryfaksyminy. Istotne zdaje się wykorzystanie probiotyków oraz zastosowanie terapii ziołowych. Pomimo rosnącej liczby doniesień naukowych dotyczących SIBO, jak dotąd nie zredagowano jednoznacznych zaleceń dotyczących diety dedykowanej tej chorobie. Literatura wskazuje na potencjalne możliwości zastosowania kilku modeli diet: lowFODMAP, GAPS, Specific SIBO, SCD oraz diety elementarnej. Wciąż jednak brakuje wystarczającej liczby wystandaryzowanych badań oceniających użyteczność proponowanych modeli żywieniowych.