Tom 8, Nr 4 (2017)
WYBRANE PROBLEMY KLINICZNE
Opublikowany online: 2017-12-29

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 586
Wyświetlenia/pobrania artykułu 982
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Neopteryna u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym i nadwagą lub otyłością

Katarzyna Korzeniowska, Artur Cieślewicz, Ewa Chmara, Ewa Kaźmierczak, Jadwiga Kowal, Anna Jabłecka
Forum Zaburzeń Metabolicznych 2017;8(4):177-182.

Streszczenie

WSTĘP: Narastająca epidemia otyłości oraz chorób sercowo-naczyniowych wymusza prowadzenie badań klinicznych, których celem jest poszerzenie wiedzy ma temat ich patomechanizmów, uwzględniających także udział zapalenia. Celem pracy było oznaczenie stężenia neopteryny u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym oraz nieprawidłową masą ciała (nadwaga, otyłość). MATERIAŁ I METODY: Stu piętnastu pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym (OZW) oraz BMI > 25. Grupę kontrolną stanowiło 31 zdrowych ochotników. Uczestników badania podzielono na grupy 1 (kontrola), 2 (pacjenci z OZW i nadwagą) oraz 3 (pacjenci z OZW i otyłością). Stężenie neopteryny oznaczano w surowicy krwi obwodowej metodą ELISA przy zastosowaniu testów immunoenzymatycznych. Zakres wartości stężenia neopteryny dla osób zdrowych określono w grupie kontrolnej. Ocenę istotności statystycznej różnic wartości średnich przeprowadzono za pomocą testu Manna-Whitneya. WYNIKI: Stężenie neopteryny w grupach 2 i 3 było istotnie statystycznie wyższe w porównaniu z grupą 1. Nie zaobserwowano statystycznie istotnych różnic w stężeniu neopteryny pomiędzy grupami 2 i 3. Podobne wyniki uzyskano dla parametrów gospodarki lipidowej za wyjątkiem HDL (zaobserwowano istotne statystycznie różnice również pomiędzy grupami 2 i 3) oraz TG (brak statystycznie istotnej różnicy pomiędzy grupami 1 i 2). WNIOSKI:

  1. U wszystkich pacjentów z OZW oraz współistniejącą nadwagą/otyłością zaobserwowano statystycznie istotnie podwyższone stężenie neopteryny.
  2. Stężenie neopteryny nie różni się istotnie w grupach pacjentów z nadwagą i otyłością. 3. Zaobserwowano statystycznie istotne różnice w stężeniu HDL pomiędzy grupami pacjentów z nadwagą i otyłością.

Referencje

  1. Cardiovascular Disease and Risk Management. American Diabetes Association Diabetes Care 2017; 40 (Supplement 1): S75-S87. https://doi.org/10.2337/dc17-S012.
  2. Pacholczyk M, Ferenc T, Kowalski J. Zespół metaboliczny. Część I: Definicje i kryteria rozpoznawania zespołu metabolicznego. Epidemiologia oraz związek z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i cukrzycy typu 2. Postepy Hig Med Dosw. 2008; 62: 530–542.
  3. Stan zdrowia ludności Polski w 2014 r. GUS. Warszawa.
  4. World Health Organization. 2016 Global Hearts: Global.
  5. Townsend N, Wilson L, Bhatnagar P, et al. Cardiovascular disease in Europe: epidemiological update 2016. Eur Heart J. 2016; 37(42): 3232–3245.
  6. Cieślewicz A, Korzeniowska K, Bogdański P, et al. Increased neopterin concentration in patients with primary arterial hypertension. Journal of Medical Sciences. 2015; 84(4): 213–217.
  7. Dudlik P, Miczke M, Bogdański P. Neopteryna — nowe możliwości monitorowania miażdżycy. Forum Zaburzeń Metabolicznych . 2016; 7(4): 176–181.
  8. Bartold M, Matowicka-Karna J. Neopteryna jako marker stanów zapalnych. Diagn Lab. 2015; 51(2): 153–156.
  9. Sanchis-Gomar F, Perez-Quilis C, Leischik R, et al. Epidemiology of coronary heart disease and acute coronary syndrome. Ann Transl Med. 2016; 4(13): 256.
  10. Norton C. Acute coronary syndrome: assessment and management. Nurs Stand. 2017; 31(29): 61–71.
  11. www.ptkardio.pl/Wytyczne.
  12. Segal L, Rayburn J, Martin A. The state of obesity 2016. Issue report. http://stateofobesity.org/files/stateofobesity2016.pdf.
  13. World Health Statistics 2015. http://apps.who.int/iris/bitstream/10665/170250/1/9789240694439_eng.pdf.
  14. Góralska M, Majewska-Szczepanik M. Marian Szczepanik M. Mechanizmy immunologiczne towarzyszące otyłości i ich rola w zaburzeniach metabolizmu Postepy Hig Med Dosw (online. 2015; 69: 1384–1404.
  15. Ledochowski M, Murr C, Widner B, et al. Association between insulin resistance, body mass and neopterin concentrations. Clin Chim Acta. 1999; 282(1-2): 115–123.
  16. Ursavaş A, Karadag M, Oral AY, et al. Association between serum neopterin, obesity and daytime sleepiness in patients with obstructive sleep apnea. Respir Med. 2008; 102(8): 1193–1197.
  17. Arslan N, Tokgoz Y, Kume T, et al. Evaluation of serum neopterin levels and its relationship with adipokines in pediatric obesity-related nonalcoholic fatty liver disease and healthy adolescents. J Pediatr Endocrinol Metab. 2013; 26(11-12): 1141–1147.
  18. Nageswara Rao G S, Gurumurthy P, E S, et al. The clinical and biochemical parameters in relation to the serum neopterin levels in Indian children and adolescents. J Clin Diagn Res. 2013; 7(4): 618–621.
  19. Takata K, Imaizumi S, Zhang Bo, et al. Stabilization of high-risk plaques. Cardiovasc Diagn Ther. 2016; 6(4): 304–321.
  20. Thompson PL, Nidorf SM, Eikelboom J. Targeting the unstable plaque in acute coronary syndromes. Clin Ther. 2013; 35(8): 1099–1107.
  21. Ross R, Ross R. Atherosclerosis ― an inflammatory disease. N Engl J Med. 1999; 340(2): 115–126.
  22. Ridker PM, Cannon CP, Morrow D. Pravastatin or Atorvastatin Evaluation and Infection Therapy-Thrombolysis in Myocardial Infarction 22 (PROVE IT-TIMI 22) Investigators. C-reactive protein levels and outcomes after statin therapy. N Engl J Med. 2005; 352(1): 20–28.
  23. Barbarash OL, Zykov MV, Kashtalap VV, et al. [Prognostic value of various markers of inflammation in ST-elevation myocardial infarction]. Kardiologia. 2011; 51(3): 24–30.