Hiperlipidemie wtórne — patogeneza i leczenie

Streszczenie

Choroby sercowo-naczyniowe (ChSN) stanowią jedną z głównych przyczyn zgonów na świecie. Obok elementów niemodyfikowalnych (płeć, wiek), czynników związ anych ze stylem życia (niewłaściwe nawyki żywieniowe, palenie papierosów, unikanie aktywności fizycznej) oraz chorób jak: cukrzyca typu 2 czy nadciśnienie tętnicze, do rozwoju ChNS predysponuje również hipercholesterolemia, czyli stan zwiększonego stężenia choleste rolu — głównie frakcji LDL we krwi. Najistotniejszymi czynnikami będącymi podłożem dyslipidemii wtórnej są przewlekłe schorzenia: nerek i wątroby, zespół metaboliczny, zespoły hormonalne oraz czynniki toksyczne w tym pochodzenia jatrogennego. W normalizacji profilu lipidowego obok statyn stosuje się fibraty, ezetimib, kwas nikotynowy oraz wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega 3. Z uwagi na fakt częstego występowania nietolerancji inhibitorów reduktazy HMG-CoA, wiele ostatnich doniesień koncentruje się na ocenie skuteczności stosowania nutraceutyków w leczeniu hiperlipidemii. Podkreśla się również znaczenie modyfikacji dietetycznych i regularnej aktywności fizycznej, jako integralnego elementu terapii hipolipemizującej. W niniejszej pracy omówiono wpływ wybranych czynników na zmiany profilu lipidowego i rozwój dyslipidemii wtórnej oraz zwrócono uwagę na nowe trendy w niefarmakologicznej terapii hiperlipidemii.