Wodorowe testy oddechowe jako narzędzie w diagnostyce schorzeń gastroenterologicznych

Streszczenie

Wodorowe testy oddechowe (HBT) są bezpiecznym i nieinwazyjnym narzędziem diagnostycznym wykorzystywanym w praktyce klinicznej. Opar to je na założeniu, że w warunkach fizjologicznych nie stwierdza się obecności wodoru w wydychanym powietrzu lub jego stężenie jest małe. Wodorowe testy oddechowe znajdują zastosowanie w diagnostyce wielu schorzeń gastroenterologicznych, zarówno czynnościowych, jak i organicznych. Wskazania do wykonania testów oddechowych to między innymi zespół jelita nadwrażliwego, diagnostyka biegunek i monitorowanie leczenia celiakii. Bezwzględne przeciwwskazania do wykonania testu stanowią dziedziczna nietolerancja fruktozy oraz hipoglikemia poposiłkowa. Przeciwwskazania względne obejmują antybiotykoterapię oraz zabiegi endoskopowe przeprowadzane w ciągu ostatnich 4 tygodni. Procedura przygotowania pacjenta do testu obejmuje eliminację czynników wpływających na wynik testu. Stosowanie antybiotyków modyfikuje skład środowiska mikrobiologicznego jelita i może negatywnie wpływać na wynik testu. Wynik fałszywie ujemny można także uzyskać w przypadku stosowania środków przeczyszczających w celu przygotowania do zabiegów endoskopowych. Sugeruje się zachowanie co najmniej czterotygodniowego odstę - pu czasu pomiędzy badaniami inwazyjnymi i/lub antybiotykoterapi ą a testami oddechowymi. Na wynik fałszywie dodatni mogą wpływać między innymi sposób żywienia w dniu poprzedzającym badanie, palenie tytoniu, nieodpowiednia higiena jamy ustnej czy zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego. Zależnie od rodzaju HBT stosowanym substratem mogą być: cukry proste lub związki nieprzyswajalne przez organizm. W niniejszym opracowaniu zostały scharakteryzowane najczęściej wykorzystywane HBT, z uwzględnieniem wskazań, procedury wykonania oraz interpretacji wyników.