Tom 4, Nr 2 (2013)
WYBRANE PROBLEMY KLINICZNE
Opublikowany online: 2013-08-07
Wyświetlenia strony
1473
Wyświetlenia/pobrania artykułu
8481
Dietoterapia wybranych chorób metabolicznych
Forum Zaburzeń Metabolicznych 2013;4(2):80-89.
Streszczenie
Choroby metaboliczne to bardzo szerokie pojęcie nozologiczne obejmujące wszystkie te schorzenia,
które wynikają z zaburzeń przemian biochemicznych organizmu. Najczęstsze z nich to
cukrzyca, dyslipidemie i zespół metaboliczny. Ich występowanie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu
lat lawinowo wzrosło — stały się one istotnym problemem epidemiologicznym. Przyczyną
tego stanu rzeczy jest przede wszystkim nieprawidłowy sposób odżywiania się społeczeństwa
będący skutkiem ubocznym rozwoju naszej cywilizacji.
Pierwszym krokiem w terapii chorób metabolicznych jest poprawa styl u życia pacjenta. Jej
nieodzownym elementem musi być stosowanie odpowiednio dobranej diety. W cukrzycy typu 1
(DM 1)najważniejszym celem dietoterapii jest uzyskanie i utr zymanie prawidłowej war tości
glikemii, profilu lipidowego i ciśnienia tętniczego, unikanie p rzewlekłych powikłań cukr zycy
oraz zaspokojenie indywidualnych potrzeb żywieniowych. Zaleca się, aby uzyskać BMI poniżej
25 kg/m2, zwiększyć spożycie war zyw i owoców do więcej niż 400 g/dziennie i zmniejszyć
pobór soli do mniej niż 6 g/dziennie.
Podłożem cukrzycy typu 2 jest dysfunkcja komórek beta oraz insulinooporność. Podstawowym
warunkiem dietoterapii w DM 2 jest zmniejszenie masy ciała. Udowodniono, że spadek masy
ciała o 10% znacznie poprawia tolerancję glukozy, zmniejsza insulinemię, stężenie triglicerydów,
LDL i zwiększa stężenie HDL w surowicy . Chorzy na DM 2 wymagający zmniejszenia masy
ciała powinni zredukować spożycie energii o około 30% w porównaniu z osobami zdrowymi.
Trzy najczęstsze dyslipidemie to hipercholesterolemia, dyslipidemia aterogenna i zespół chylomikronemii.
Mimo że ich wspólnym podłożem jest zaburzenie przemian lipidowych, dietoterapia
tych schorzeń różni się od siebie.
Zespół metaboliczny jest schorzeniem złożonym, polegającym na jednoczesnym występowaniu
zaburzeń metabolizmu węglowodanów i lipidów oraz podwyższonego ciśni enia tętniczego.
Jego dietoterapia wymaga uwzględnienia wszystkich tych elementów.
które wynikają z zaburzeń przemian biochemicznych organizmu. Najczęstsze z nich to
cukrzyca, dyslipidemie i zespół metaboliczny. Ich występowanie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu
lat lawinowo wzrosło — stały się one istotnym problemem epidemiologicznym. Przyczyną
tego stanu rzeczy jest przede wszystkim nieprawidłowy sposób odżywiania się społeczeństwa
będący skutkiem ubocznym rozwoju naszej cywilizacji.
Pierwszym krokiem w terapii chorób metabolicznych jest poprawa styl u życia pacjenta. Jej
nieodzownym elementem musi być stosowanie odpowiednio dobranej diety. W cukrzycy typu 1
(DM 1)najważniejszym celem dietoterapii jest uzyskanie i utr zymanie prawidłowej war tości
glikemii, profilu lipidowego i ciśnienia tętniczego, unikanie p rzewlekłych powikłań cukr zycy
oraz zaspokojenie indywidualnych potrzeb żywieniowych. Zaleca się, aby uzyskać BMI poniżej
25 kg/m2, zwiększyć spożycie war zyw i owoców do więcej niż 400 g/dziennie i zmniejszyć
pobór soli do mniej niż 6 g/dziennie.
Podłożem cukrzycy typu 2 jest dysfunkcja komórek beta oraz insulinooporność. Podstawowym
warunkiem dietoterapii w DM 2 jest zmniejszenie masy ciała. Udowodniono, że spadek masy
ciała o 10% znacznie poprawia tolerancję glukozy, zmniejsza insulinemię, stężenie triglicerydów,
LDL i zwiększa stężenie HDL w surowicy . Chorzy na DM 2 wymagający zmniejszenia masy
ciała powinni zredukować spożycie energii o około 30% w porównaniu z osobami zdrowymi.
Trzy najczęstsze dyslipidemie to hipercholesterolemia, dyslipidemia aterogenna i zespół chylomikronemii.
Mimo że ich wspólnym podłożem jest zaburzenie przemian lipidowych, dietoterapia
tych schorzeń różni się od siebie.
Zespół metaboliczny jest schorzeniem złożonym, polegającym na jednoczesnym występowaniu
zaburzeń metabolizmu węglowodanów i lipidów oraz podwyższonego ciśni enia tętniczego.
Jego dietoterapia wymaga uwzględnienia wszystkich tych elementów.
