Statyny — standard terapii XXI wieku. Jak wybrać optymalną dawkę?

Streszczenie

Jednoznacznie udowodniono znaczenie cholesterolu frakcji LDL w rozwoju zmian miażdżycowych. Zgodnie z obowiązującymi standardami cholesterol frakcji LDL stanowi podstawowy cel terapii zaburzeń lipidowych, w tym również u chorych z zespołem metabolicznym, otyłością i cukrzycą, mimo że dominuje u nich profil o charakterze aterogennej dyslipidemii. Statyny to leki, które zrewolucjonizowały terapię zaburzeń lipidowych. W największym stopniu obniżają stężenie cholesterolu frakcji LDL. Szczególnie silna pozycja simwastatyny w tej grupie leków wynika ze spektakularnych dowodów pochodzących z dużych badań klinicznych. Leczenie tą statyną zmniejsza częstość występowania głównych incydentów sercowo- naczyniowych, a także śmiertelności zarówno w prewencji wtórnej, jak i pierwotnej. Niezmiernie istotna w codziennej praktyce klinicznej jest kwestia wyboru optymalnej dawki statyny. Gwarancją uzyskania korzyści klinicznych, podobnych do tych uzyskanych w badaniach, jest zastosowanie takiej samej dawki leku. W przypadku simwastatyny uniwersalna dawka u większości pacjentów zakwalifikowanych do leczenia statynami powinna wynosić 40 mg. U chorych z grupy bardzo wysokiego ryzyka, w ramach indywidualizacji terapii, należy rozważyć dawkę 80 mg. Mocna pozycja simwastatyny wynika również z faktu jej wysokiego profilu bezpieczeństwa, który potwierdzono na podstawie obserwacji w dużych grupach pacjentów. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 3, 131–140)