Terapia zaburzeń lipidowych w codziennej praktyce lekarskiej — analiza przypadków

Streszczenie

Dobrze udokumentowano znaczenie stężenia cholesterolu frakcji LDL w patogenezie chorób układu sercowo-naczyniowego. Coraz częściej lekarze w codziennej praktyce lekarskiej spotykają się z pacjentami, u których trudno jest uzyskać docelowe stężenia lipidów. Często są to chorzy z wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym, którzy wymagają intensywnej terapii hipolipemicznej, aby osiągnąć coraz bardziej rygorystyczne cele. Jak skutecznie leczyć pacjentów, by zmniejszyć ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych? Na czym należy opierać decyzje terapeutyczne? Jaką statynę i w jakiej dawce powinno się zastosować? Co zrobić, kiedy stosowanie monoterapii statyną nie wystarcza? Poniżej przedstawiono dwa przypadki kliniczne, wymagające terapii hipolipemicznej w ramach prewencji wtórnej choroby niedokrwiennej serca. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 4, 185–195)