Otyłość staje się coraz bardziej powszechnym zjawiskiem, które dotyczy coraz większej liczby osób w różnym wieku. W ostatnim czasie zyskała miano „globalnego problemu”. Szacuje się, że do 2015 roku liczba osób z nadmierną masą ciała może przekroczyć 1,5 miliarda. Istnieje szeroka gama czynników ryzyka wystąpienia otyłości. Do biologicznych determinantów nadwagi zalicza się: wrodzone wady organiczne, zaburzenia gospodarki hormonalnej oraz czynniki o charakterze genetycznym, mające znaczenie w kontroli mechanizmów głodu i sytości. Genetyczne determinanty mają istotne znaczenie w etiopatogenezie otyłości, jednak bardzo często mówi się o dziedziczeniu jedynie predyspozycji do wystąpienia nadwagi, o których ujawnieniu się decydują przede wszystkim czynniki o charakterze społecznym i psychologicznym. Do tych ostatnich należą: zaburzenia mechanizmów kontroli i samoregulacji, wrażliwość na bodźce zewnętrzne, stosowanie nieadekwatnych sposobów radzenia sobie ze stresem, trudności we wglądzie we własne uczucia, cechy osobowości, takie jak neurotyzm i ekstrawersja, oraz trudności w radzeniu sobie z emocjami. W poszukiwaniu przyczyn nadmiernej podaży energii i stosowania nieprawidłowych nawyków żywieniowych warto nieraz próbować dotrzeć do ukrytych psychologicznych mechanizmów danej jednostki, mających nierzadko kardynalne znaczenie w etiopatogenezie otyłości. Celem pracy jest przegląd badań nad psychologicznymi korelatami nadwagi i zwrócenie uwagi na rolę, jaką odgrywają w powstawaniu tego „globalnego problemu”. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 1, 34–42)