Przyczyny nieefektywnej kuracji odchudzającej na przykładzie pacjentek uczestniczących w programie odchudzającym w klubie fitness

Streszczenie

Aktywność fizyczna, obok diety, stanowi istotny element kompleksowej terapii nadwagi i otyłości. Największe korzyści odnoszą pacjenci, którzy decydują się na udział w zorganizowanych przez kluby fitness ćwiczeniach dla osób otyłych połączonych z racjonalną dietą. Niestety, zdarza się, że pacjenci rozpoczynają ćwiczenia bez odpowiedniej motywacji i szybko rezygnują, zniechęceni napotykanymi trudnościami lub efektami mniejszymi od oczekiwanych. Powodami mniejszego niż spodziewany ubytku masy ciała mogą być błędy popełniane podczas treningów, niestosowanie się do zaleceń żywieniowych albo zwiększenie beztłuszczowej masy ciała i uzupełnienie wody.
Celem pracy było poszukiwanie przyczyn mniejszego od oczekiwanego efektu odchudzania oraz błędów, jakie najczęściej popełniają pacjenci z nadmierną masą ciała uczestniczący w programach odchudzających.
Przebadano 41 pacjentek z BMI wynoszącym 30 ± 2,96, w wieku 37,8 ± 11 lat. Wszystkie pacjentki otrzymały zalecenia dietetyczne. Wysiłek fizyczny dobierano indywidualnie, na poziomie intensywności 70% HRmax. Ćwiczenia odbywały się 3–4 razy w tygodniu (4–6 godzin tygodniowo). Wszystkie pacjentki wypełniły kwestionariusze, które dotyczyły przestrzegania zaleceń dietetycznych, systematyczności ćwiczeń, oceny własnych postępów oraz napotkanych trudności na wstępie i po 6 tygodniach odchudzania. Z 11 pacjentkami przeprowadzono także wywiad po 12 tygodniach trwania programu. Wykonano pomiary antropometryczne oraz pomiary składu ciała metodą bioimpedancji aparatem Bodystat 1500 na wstępie, po 6. i po 12. tygodniach ćwiczeń.
Po 6 tygodniach średnie BMI pacjentek obniżyło się do 29,4 ± 3. Średnia masa ciała obniżyła się o 1,6 kg. Średni ubytek tkanki tłuszczowej wynosił 1,5 kg. Średnia masa beztłuszczowa uległa minimalnemu zmniejszeniu (49,5 ± 5,3 v. 49,3 ± 5,3). Nie zmienił się współczynnik talia/biodra, utrzymując się na poziomie 0,83 ± 0,04. Nieco lepsze rezultaty uzyskano w grupie obserwowanej przez 12 tygodni, gdzie średnia masa ciała obniżyła się o 1,5 kg po 6 tygodniach i 2,4 kg po 12 tygodniach w stosunku do wartości początkowych.
Skuteczna terapia prowadząca do zmniejszenia tkanki tłuszczowej przez wzmożoną aktywność fizyczną jest możliwa tylko przy jednoczesnym zastosowaniu się do zaleceń dietetycznych i odpowiedniej motywacji. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 1, 19–26)