Diagnostyka i leczenie choroby niedokrwiennej serca u osób z otyłością

Streszczenie

W krajach wysoko uprzemysłowionych mamy obecnie do czynienia z epidemią otyłości. Problem ten dotyczy również Polski. Otyłość i brzuszna dystrybucja tkanki tłuszczowej nie są tylko problemem estetycznym, lecz czynnikiem znacznie zwiększającym ryzyko wystąpienia chorób sercowo- naczyniowych, w tym choroby niedokrwiennej serca. Diagnostyka choroby niedokrwiennej u pacjenta z otyłością nie odbiega zasadniczo od diagnostyki u pacjenta z prawidłową masą ciała, ale jest dużo trudniejsza. Problemy występują przy zbieraniu wywiadu (mała aktywność fizyczna, często depresja i lęk, współistnienie wielu chorób), jak i na etapie badań diagnostycznych. W leczeniu należy położyć nacisk na postępowanie niefarmakologiczne — redukcję modyfikowalnych czynników ryzyka, w tym redukcję masy ciała. Zaleca się stopniową redukcję masy ciała z wykorzystaniem diety śródziemnomorskiej i wysiłku fizycznego. W terapii farmakologicznej wykorzystuje się leki poprawiające rokowanie: kwas acetylosalicylowy, statyny, inhibitory konwertazy angiotensyny, b-adrenolityki oraz leki redukujące objawy: β-adrenolityki, antagoniści wapnia, azotany.
(Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 2, 113–118)