Doraźne i długoterminowe wyniki stosowania stentów uwalniających lek w terapii zwężenia pnia lewej tętnicy wieńcowej niezabezpieczonego pomostem

Streszczenie

Wstęp: Większość dostępnych danych wskazuje na to, że stentowanie zwężenia pnia lewej tętnicy wieńcowej niezabezpieczonego pomostem (ULMCA) z wykorzystaniem stentów uwalniających lek (DES) jest bezpieczne i skuteczne. Za referencyjną metodę umożliwiającą optymalną rewaskularyzację uważa się obecnie leczenie chirurgiczne. Celem tego jednoośrodkowego badania była ocena doraźnych i długoterminowych wyników leczenia pacjentów ze zwężeniem ULMCA, u których wykonano przezskórną interwencję wieńcową (PCI) z implantacją DES.
Metody: Stent wieńcowy implantowano do ULMCA u 72 pacjentów. Osoby ze zwężeniem de novo wynoszącym co najmniej 50% lub powierzchnią przekroju światła pnia lewej tętnicy wieńcowej mniejszą lub równą 4,0 mm² w ocenie za pomocą ultrasonografii wewnątrznaczyniowej leczono z użyciem przeciętnie 1,6 ± 1,2 DES na pacjenta. Stentowanie ULMCA wykonywano, kiedy uznano, że pomostowanie tętnic wieńcowych wiązałoby się z dużym ryzykiem chirurgicznym (średni wynik w skali EuroSCORE 7,1 punktu) i/lub kiedy pacjent nie zgodził się na operację pomimo zaleceń lekarza. Osoby włączone do badania poddawano ocenie klinicznej po 1, 6 i 12 miesiącach od zabiegu, a następnie co rok. Koronarografię wykonywano rutynowo po 9–12 miesiącach od zabiegu i/lub w dowolnym momencie w przypadku wskazań klinicznych. W krótko- i długoterminowej obserwacji oceniano występowanie poważnych niepożądanych incydentów sercowych (MACE): zgonów z przyczyn sercowych, zawałów serca oraz dodatkowych zabiegów rewaskularyzacji tej samej zmiany lub innych zmian.
Wyniki: Angiograficzna i kliniczna skuteczność PCI wyniosła 100%. U wszystkich pacjentów przeprowadzono pełną rewaskularyzację. Średni czas obserwacji wyniósł 2,5 roku ± 10 miesięcy. Umieralność w ciągu pierwszych 12 miesięcy wyniosła 3%, a łączna częstość występowania MACE — 30,6%. W trakcie obserwacji zmarło łącznie 4 pacjentów (5,5%). Kontrolną koronarografię wykonano u 59 (82%) pacjentów, a ponowną rewaskularyzację tego samego naczynia (TVR) przeprowadzono w przypadku 18,05% leczonych zmian. Odnotowano jeden przypadek możliwej zakrzepicy w stencie.
Wnioski: Biorąc pod uwagę duże ryzyko chirurgiczne występujące u większości badanych pacjentów, stentowanie ULMCA jest praktycznie możliwe, bezpieczne i wiąże się z doskonałymi wynikami leczenia w krótko- i średnioterminowej obserwacji. Długoterminowe wyniki wydają się zachęcające, ponieważ umieralność była niewielka i nie stwierdzono ani jednego przypadku niewątpliwej lub prawdopodobnej zakrzepicy.
Folia Cardiologica Excerpta 2011; 6, 2: 87–93