Wysoce czuła troponina T w diagnostyce ostrych zespołów wieńcowych

Streszczenie

Wysoce czuła troponina T (hsTnT) była jednym z pierwszych testów, których wysoka precyzja spełniała wymagania uniwersalnej definicji zawału mięśnia sercowego (MI). Pojawienie się takiego testu spowodowało znaczący wzrost wczesnej czułości diagnostycznej w odniesieniu do zawału mięśnia sercowego kosztem nieco obniżonej swoistości. Jednakże ta niedogodność może być przezwyciężona przez ilościowe określenie zmiany stężenia troponiny zachodzącej w ciągu niewielu godzin od przyjęcia. Zatem, oprócz innych dowodów ostrego niedokrwienia, dwa warunki powinny być spełnione by rozpoznać zawał serca: po pierwsze stężenie troponiny powinno przekroczyć 99. percentyl wartości referencyjnych dla ludzi zdrowych (URL) i po drugie różnica pomiędzy poziomami w czasie przyjęcia i niewiele godzin (zwykle trzy) później powinna być większa niż połączona zmienność analityczna i biologiczna (wewnątrzosobnicza). Ta ostatnia wartość zwana jest wartością referencyjną zmiany, RCV, i dla hsTnT wynosi 100%. Obie te wartości wykorzystywanie są także do wykluczenia zawału mięśnia sercowego zgodnie z algorytmem zalecanym ostatnio przez ESC (jeśli oba warunki powyższe warunki nie są spełnione). Należy podkreślić, że aby ustalić ostateczne rozpoznanie stężenia wysoce czułej troponiny powinny być starannie oceniane w szerokim kontekście wszystkich dostępnych danych klinicznych. Względne zmiany stężenia troponin są zwykle duże we wczesnej fazie ewolucji zawału serca. Zaproponowano zatem inne algorytmy diagnostyczne biorące to zjawisko pod uwagę. Istnieją także pewne przekonywające dowody dynamika zmian stężenia troponin wyrażona jako wartości absolutne (ng/L) jest lepsza niż wartości względne (%) w różnicowaniu zawału mięśnia sercowego od innych przyczyn podwyższenia troponin. Inne przyczyny są rozliczne i o różniej etiologii i z reguły wzrost stężenia troponin jest umiarkowany i zwykle bez typowego wzrostu/spadku. Wśród najczęstszych powodów wzrostu stężenia troponin  nie związanego z OZW są niewydolność serca, niewydolność nerek i zatorowość płucna. Stężenie troponin uprawniające do rozpoznania zawału mięśnia sercowego związanego z inwazyjnymi procedurami kardiologicznymi jest oddzielna sprawą: trzecia uniwersalna definicja zawału mięśnia sercowego ostatnio opublikowana stwierdza m.in., że w zawale mięśnia sercowego związanego z PCI i CABG stężenia troponiny wynoszą odpowiednio > 5xURL i >10xURL u pacjentów z normalnymi poziomami przed procedurą (<99.percentyla, URL). Kilka opisanych algorytmów służących do oceny stężeń troponiny T pozostaje ogólnie w zgodzie z zaleceniami ESC i zatem mogą one być wykorzystywane ze znacznym stopniem bezpieczeństwa pod warunkiem, że brane są pod uwagę wywiad i wszystkie dostępne dane kliniczne.