Prognostic significance for stroke of morning blood pressure surge and noctural blood pressure decline

Abstract

Istnieje wiele sprzeczności, czy całodobowy cykl wahań wartości ciśnienia tętniczego, włączając nagły poranny skok i nocne spadki ciśnienia, jest czynnikiem prognostycznym w wystąpieniu udaru mózgu. W badaniu obserwowano ryzyko wystąpienia udaru mózgu w grupie 1430 osób powyżej 40. roku życia w Ohasama (Japonia); średni czas obserwacji wynosił 10,4 roku. Zależność między ryzykiem wystąpienia udaru mózgu a rodzajem 24-godzinnej zmienności ciśnienia tętniczego analizowano, uwzględniając możliwy wpływ innych czynników w modelu Coxa. Nie znaleziono istotnego związku zwiększonego ryzyka wystąpienia udaru mózgu (bez podziału na typ udaru)z nocnymi spadkami ciśnienia tętniczego, jak również zależności całkowitego ryzyka udaru mózgu i porannych skoków ciśnienia. Równocześnie ryzyko zawału mózgu było istotnie większe u pacjentów z nocnymi spadkami ciśnienia poniżej 10% w porównaniu z pacjentami, u których nocne spadki ciśnienia były większe lub równe 10% (p = 0,04). Poranny skok ciśnienia nie wpływał na częstość zawałów mózgu, lecz jeśli przekraczał 25 mm Hg, to znamiennie zwiększał ryzyko krwotoku śródmózgowego. Również ryzyko wystąpienia krwotoku wewnątrzmózgowego obserwowano znacznie częściej u pacjentów ze znamiennymi nocnymi spadkami ciśnienia tętniczego powyżej 20% w stosunku do dziennego poziomu niż u osób ze spadkami ciśnienia w granicach 10-19% w stosunku do dziennego poziomu (p = 0,02). Zmniejszenie nocnego spadku ciśnienia wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zawału mózgu, podczas gdy nasilone poranne skoki i nocne spadki ciśnienia (odpowiednie do dużych dziennych zwyżek ciśnienia) są skojarzone z ryzykiem wystąpienia krwotoku mózgowego.