29 Paliatywna jednofrakcyjna brachyterapia HDR u chorych na zaawansowanego miejscowo niedrobnokomórkowego raka płuca

Abstract

Cel pracy

Ocena skuteczności i tolerancji jednorazowego napromienianiania dooskrzelowego izotopem Ir 192 HDR chorych na zaawansowanego miejscowo raka płuca.

W okresie od grudnia 1995 do stycznia 2000 w Zakładzie Brachyterapii Centrum Onkologii w Warszawie leczono napromienianiem dooskrzelowym grupę 176 chorych, w tym 134 mężczyzn i 42 kobiety w wieku od 39 do 82 lat (średnio 61 lat) z potwierdzonym w badaniu histopatologicznym niedrobnokomórkowym rakiem płuca. Do powyższego leczenia kwalifikowano chorych ze wznową po uprzedniej radykalnej lub paliatywnej teleradioterapii oraz chorych z pierwotnie zaawansowanym procesem nowotworowym (IIIA–B, IV), w niskim stopniu sprawności (Ksc <60) i/Iub ze współstniejącymi schorzeniami internistycznymi, u których w badaniu endoskopowym stwierdzono naciek wewnątrzoskrzelowy. Dolegliwości takie jak krwioplucie, duszność, kaszel, które prezentowali chorzy oceniane były według zmodyfikowanej punktowej skali nasilenia objawów wg Speisera.

Wszyscy chorzy napromieniani byli żródłem Ir 192 o wysokiej aktywności, wprowadzanym techniką afterloading za pomocą aparatu Gammamed 12i, po uprzednim umieszczeniu w obszarze nacieku jednego lub kilku aplikatorów. Zakres stosowanych dawek wahał się w granicach od 10 do 15 Gy, w zależności od przebytego leczenia. Okres obserwacji w badanej grupie chorych wynosił od 1 do 18 miesięcy (średnio 4.6 miesięcy). W trakcie badań kontrolnych oceniano odpowiedż na przeprowadzone leczenie oraz jego tolerancję.