43 Izolowany szpiczak kości tkanek miękkich

Abstract

Izolowany szpiczak kości (ISK) lub tkanek miękkich (ISTM) stanowi ok. 7% chorób układu krwiotwórczego.

Materiał

Grupę stanowi 17 chorych z rozpoznaniem izolowanego szpiczaka kości (ISK) i 10 chorych z izolowanym szpiczakiem tkanek miękkich (ISTM) leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1990–1998. W grupie ISK było 9 kobiet i 8 mężczyzn w wieku 37–72 (średnia wieku 54 lata) z lokalizacją zmian: kręgi piersiowe (8 chorych), lędźwiowe (2 chorych), szyjne (1 chory), kości biodrowo - kulszowej (3 chorych), kość ramienna (1 chory), żuchwa (1 chory), natomiast w grupie ISTM: 4 kobiety i 6 mężczyzn w wieku 35–81 lat (średnio 61 lat) z lokalizacją zmian: zatoka szczękowa i sitowie (3 chorych) jama nosowa (3 chorych), podniebienie miękkie (2 chorych), krtań (1 chora).

Metoda

W grupie ISK u 10 chorych wykonano laminektonię z powodu kompresji rdzenia z uzupełniającym napromienianiem w dawce 30–44 Gy/T. Dawka całkowita napromieniania w całej grupie wynosiła 30–50 Gy/T. W grupie EMP 6 chorych leczono wyłącznie napromienianiem, 1 chorego operacyjnie, pozostałych metodą skojarzoną: napromienianie i chemioterapia. Dawka całkowita leczenia napromienianiem wynosiła 30–60 Gy/T.

Wyniki

W grupie ISK żyje 13 chorych, w tym 2 chorych z uogólnioną postaciąq choroby, 4 chorych zmarło z powodu postępu procesu nowotworowego przejście w szpiczaka mnogiego). Czas wolny od choroby wynosi 12–71 miesięcy (średnio 49 miesięcy). W grupie ISTM żyje 8 chorych, w tym 6 z całkowitąq remisją. Czas przeżycia wolnego od choroby wynosi 29–104 miesiące (średnio 54 miesiące).

Wnioski

Dotychczasowe obserwacje potwierdzają doniesienia literaturowe: chorzy z postaciąq ISK narażeni są częściej na uogólnienie procesu chorobowego. Okres wolny od choroby w grupie z ISTM jest dłuższy niż chorych z ISK.