41 Pierwotne chłoniaki noso-i orogardła

Abstract

Najczęstszym umiejscowieniem chłoniaków pozawęzłowych jest okolica głowy i szyi: pierścień Waldeyera: nosogardło, podstawa języka i migdałki.

Materiał

W latach 1995–1998 W Klinice Nowotworów Układu Chłonnego Centrum Onkologii – Instytutu leczono 30 chorych na pierwotne chłoniaki pierścienia Waldeyera w tym 22 chorych ze zmianami w lokalizacji orogardła i 8 chorych nosogardła. Stopień zaawansowania klinicznego: IEA-14 chorych i II EA –16 chorych. Grupę stanowiło 11 kobiet i 19 mężczyzn w wieku 34–77 lat (średnio 62,3 lata). Rozpoznanie histopatologiczne: u 12 chorych chłoniak o średnim stopniu złośliwości z komórek B, u 8 chorych o wysokim stopniu złośliwości z komórek B oraz u 10 chorych chłoniak o mniejszym stopniu złośliwości. U żadnego chorego nie występowały objawy ogólne.

Metoda

26 chorych leczono metodą skojarzoną: chemioterapia (schematy z adriamycyną) z następowym leczeniem napromienianiem. Radioterapia w warunkach promieniowania gamma kobaltu 60 lub fotonami X o energii 9 MV technikąq dwóch pól twarzowo – szyjnych naprzeciwległych i pole szyjne dolne; w przypadkach guzów nosogardłar również pole przednie z objęciem sitowia. Dawka całkowita z pól bocznych w granicach 40–50 Gy/T oraz pole szyjne dolne 40–50 Gy. Oceniono powikłania wczesne leczenia napromienianiem według skali EORTC/RTOG.

Wyniki

Żyje 23 chorych (w tym 2 chorych leczonych z powodu progresji procesu nowotworowego). 21 chorych żyje w całkowitej remisji w okresie wolnym od choroby od 12 do 48 miesięcy. Średni czas wolny od choroby 33,4 miesiące.