32 Porównanie rozkładu dawek w ciele chorego podczas napromienianiania całego ciała w technice radioterapiiCo-60 i akceleratorem X 15 MeV

Abstract

Napromienianie całego ciała stosuje się w procesie leczenia chorych na niektóre nowotwory układu krwiotwórczego. Celem napromieniania jest wytrzebienie komórek nowotworowych rozsianych na całym ciele, wywołanie immunosupresji i przygotowanie miejsca pod nowo przeszczepiony szpik.

Metoda

Napromieniano dwudziestu chorych przy użyciu aparatu kobaltowego Co-60 i sześciu przy użyciu akceleratora X 15 MeV. Zastosowano pola boczne i przednio –tylne (AP/PA). W polach AP/PA stosowano osłony płuc. Łączna dawka wynosiła 12,6 Gy w całym ciele i 9 Gy w płucach. Ścianę klatki piersiowej w obu przypadkach dopromieniano elektronami o energii 6 MeV–10 MeV.

Do pomiarów dawki in vivo zastosowano detektory termoluminescencyjne i półprzewodnikowe rozmieszczone w 10 przekrojach referencyjnych na wejściu i wyjsciu promieniowania do i z ciała.

Wyniki

Niejednorodność dawki w przypadku stosowania promieniowania Co-60 wynosiła od −0,8% do +7,9% w linii środkowej ciała i od 0,5% do +5,8 dla promieniowania X 15 MV. Odpowiednio poza linią środkową ciała od −1,6% do +8,7% dla Co-60 i od −1,2% do +6,9% dla X 15 MeV.

Wnioski

• -

  zastosowanie promieniowania X 15 MeV zmniejszyło niejednorodność dawki w całym ciele do −1,2%÷ +6,9%

• -

  zastosowanie promieniowania X 15 MeV skróciło czas napromieniania poprzez eliminację konieczności obracania chorego podczas pól AP/PA oraz przenoszenia chorego na drugi aparat (akcelerator) w celu dopromienienia ciała elektronami.