18 Taktyka postępowania u kobiet w ciąży z rozpoznaną ziarnicą złośliwą – doświadczenia własne

Abstract

Praca przedstawia doświadczenia własne i taktykę postępowania u 13 kobiet w ciąży leczonych z rozpoznaniem ziarnicy złośliwej w Centrum Onkologii – Instytut w Warszawie w latach 1987–1998.

Metoda

W przypadku 3 kobiet z rozpoznaną ziarnicą złośliwą w pierwszym trymestrze ciąży po wykonaniu zabiegów przerwania ciąży przeprowadzono standardową diagnostykę i zastosowano leczenie w zależności od stopnia zaawansowania klinicznego. U 4 chorych w III trymestrze ciąży zdecydowano się na przyjęcie postawy wyczekującej, a następnie po sprowokowaniu czynności porodowej w 36–38 tygodniu ciąży i przeprowadzeniu diagnostyki wdrożono stosowne leczenie. Odmiennie postępowano u 6 chorych w drugim trymestrze ciąży: 3 z nich leczone były napromienianiem z pól wydzielonych z osłoną brzucha i dokładnym oszacowaniem dawki na płód (monitorowanie dawki prowadzono metodą termoluminescencji); pozostałe 3 leczono chemicznie schematem EVA (3–4 kursy przed porodem) z następowym napromienianiem.

Wyniki

Wszystkie dzieci urodzone siłami natury bez powikłań w 36–39 tygodniu ciąży. 1 dziecko (matka z grupy III trymestru ciąży) zmarło z powodu wrodzonego zespołu błon szklistych. Pozostałe 9–cioro dzieci urodzonych bez wad rozwojowych, rozwija się prawidłowo i pozostaje pod opieką pediatryczną, (wiek dzieci obecnie 1–10 lat). 1 kobieta zmarła z powodu nawrotu choroby po porodzie, u 1 chorej nawrót po 8 miesiącach obserwacji (obecnie przed planowanym przeszczepem szpiku – w całkowitej remisji). 10 kobiet po leczeniu ziarnicy złośliwej pozostaje w całkowitej remisji w okresie obserwacji 24–116 miesięcy.