Vol 4, No 4 (1999)
Untitled
Published online: 1999-01-01

open access

Page views 177
Article views/downloads 143
Get Citation

Connect on Social Media

Connect on Social Media

9 Wyniki skojarzonego leczenia chorych na niezaawansowaną ziarnicę złośliwą z niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi

M. Dyduch1, A. Radkowski1, S. Korzeniowski1, J. Skołyszewski1
DOI: 10.1016/S1507-1367(99)70009-X
Rep Pract Oncol Radiother 1999;4(4):90.

Abstract

Cel pracy

Ocena wyników leczenia chorych na ziarnicę złośliwą w stopniu zaawansowania I i II z niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi.

Materiał i metoda

Analizie poddano 74 chorych na niezaawansowaną ziarnicę złośliwą (IA-7, IIA-40, IIBl –27 chorych) z niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi (masywne zajęcie węzłów, zwłaszcza śródpiersia, objawy B) leczonych w Centrum Onkologii w Krakowie w latach 1986–1995. W badanej grupie było 39 kobiet i 35 mężczyzn, średni wiek chorych wynosił 35,4 lata, mediana 33 lata. U większości chorych (58% – 78%) leczenie polegało na podaniu 3 serii chemioterapii hybrydowej MOPP/ABV z następowym napromienianiem techniką wielkopolową (TNI-22, STNI-19, pola płaszczowe – 15, ukł. chł. podprzeponowy – 2). U 15 chorych zastosowano 6–8 serii chemioterapii hybrydowej oraz radioterapię konsolidacyjną (12 chorych) ograniczoną do lokalizacji, w których wyjściowo stwierdzano masywne zajęcie węzłów lub w których nie uzyskano CR po chemioterapii.

Wyniki

Mediana czasu obserwacji wynosi 57 miesięcy. U 66 chorych uzyskano całkowitą regresję. W całej grupie uzyskano 82% 5 letnich przeżyć całkowitych oraz 75% 5 letnich przeżyć bez nawrotu choroby. Czynnikami znamiennie wpływającymi na przeżycia okazały się wiek, płeć, stopień zaawansowania choroby oraz postać histologiczna. 5–letnie przeżycie całkowite i bez nawrotu wynosiły: dla stopnia zaawansowania IA – 100 i 75%, IIA 90 i 86 % oraz IIB 68 i 60%. Najczęstszym powikłaniem były leukopenia (27 chorych), infekcje (20 chorych), trombocytopenia (15 chorych). U 15 chorych kønieczne były przerwy w leczeniu napromienianiem, u 6 chorych napromienianie układu chłonnego podprzeponowego przerwano definitywnie po podaniu dawek 1820–3150 cGy.

Wnioski

Wyniki leczenia skojarzonego w I i IIA stopniu zaawansowania są dobre. Wyniki nie są zadawalające u chorych w stopniu zaawansowania IIB. Najczęstszym powikłaniem leczenia jest zła tolerancja hematologiczna.

Article available in PDF format

View PDF (Polish) Download PDF file