Tom 15, Nr 3 (2019)
Inne materiały uzgodnione z Redakcją
Opublikowany online: 2019-10-22

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 953
Wyświetlenia/pobrania artykułu 743
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Carl Wernicke i jego wkład w rozwój neurologii

Dariusz Lewera1
Pol. Przegl. Neurol 2019;15(3):164-169.

Streszczenie

Celem niniejszej publikacji jest przybliżenie dorobku naukowego Carla Wernickego (1848–1905), jednego z najwybitniejszych neurologów XIX wieku. Wernicke urodził się w Tarnowskich Górach, jednak większość swojego dorosłego życia spędził we Wrocławiu, gdzie studiował na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma, a potem — po kilku latach pracy w berlińskim szpitalu Charité — piastował stanowisko prymariusza we wrocławskim Szpitalu Wszystkich Świętych i dyrektora Kliniki Psychiatrycznej i Chorób Nerwowych.

Jako lekarz i naukowiec wniósł znaczący wkład w rozwój ówczesnej neurologii i psychiatrii. Jego doskonała znajomość anatomii mózgu pozwalała na formułowanie śmiałych tez, znacznie wyprzedzających twierdzenia współczesnych mu badaczy. Jego nazwisko wiąże się z wieloma nazwami eponimicznymi; najbardziej znane z nich to „afazja sensoryczna Wernickego” i „ośrodek mowy Wernickego”. Pozostawił po sobie bogaty dorobek naukowy w postaci licznych publikacji o pionierskim charakterze. To właśnie jemu przypisuje się stworzenie tak zwanej wrocławskiej szkoły neuropsychiatrii, której inicjatorem był jego nauczyciel Heinrich Neumann.

Artykuł dostępny w formacie PDF

Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Referencje

  1. Kiejna A, Górna R, Chładzińska-Kiejna S. Wrocławska szkoła neuropsychiatrii Carla Wernickego. Psychiatr Pol. 1998; 32(2): 209–218.
  2. Kruszewski T. Medyczne i administracyjne zadania służby zdrowia w prowincjonalnych zakładach leczenia psychiatrycznego na Śląsku w XIX i pierwszej połowie XX wieku. In: Bykowa T, Górak A, Smyk G. ed. Dzieje biurokracji. Vol. VI. ToNiK Libra, Lublin 2016: 333–348.
  3. Opara J, Podemski R. Carl Wernicke (1848–1905) — klinicysta i badacz układu nerwowego. Udar Mózgu. 2008; 10(2): 104–106.
  4. Perlińska L, Krzyżowski J. Medical eponyms. Medyk, Warszawa 2009.
  5. Kleist K. Wernicke Carl (1848–1905). In: Kolle K. ed. Große Nervenärzte. Vol 2. Georg Thieme, Stuttgart 1959: 106–128.
  6. Kreft G. ... in einer Frauenzimmerangelegenheit... Eine tabuierte Episode im Lebenslauf Carl Wernickes (1848–1905), „Schriftenreihe der Deutschen Gesellschaft für Geschichte der Nervenheilkunde. Vol. 12. Königshausen & Neumann, Würzburg 2006: 501–520.
  7. Lewera D. Otfrid Foerster — szkic do portretu pioniera światowej neurochirurgii. Orbis Linguarum. 2018; 47: 293–314.
  8. Siemerling E. Carl Wernicke. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten. 1905; 40(3): 1016–1019.
  9. Kiejna A, Wójtowicz M. Z dziejów Kliniki Psychiatrycznej i Chorób Nerwowych we Wrocławiu. Wybitni przedstawiciele i budowle. Fundacja Zdrowia Psychicznego, Wrocław 1999.
  10. Barker LF. The work of Carl Wernicke. J Com Neurol Psychol. 1905; 15(6): 525–527.