Tom 12, Nr 3 (2016)
Opis przypadku
Opublikowany online: 2016-12-02

dostęp otwarty

Wyświetlenia strony 1346
Wyświetlenia/pobrania artykułu 4561
Pobierz cytowanie

Eksport do Mediów Społecznościowych

Eksport do Mediów Społecznościowych

Mutacje w genie PRRT2 jako przyczyna napadowych dyskinez kinezygennych u młodego mężczyzny z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku migreny

Ewa Nagańska, Urszula Fiszer, Marta Jurek, Dorota Hoffman-Zacharska
Pol. Przegl. Neurol 2016;12(3):174-177.

Streszczenie

Dyskinezy napadowe charakteryzują się występowaniem krótkotrwałych incydentów ruchówmimowolnych, poprzedzonych wykonywaniem gwałtownych czynności celowych. Opisano trzy typy dyskinez napadowych: prowokowane ruchem (PKD, paroxysmal kinesigenic dyskinesia), nieprowokowane ruchem (PNKD, non-kinesigenic dyskinesia) oraz prowokowane wysiłkiem (PED,
exercise induced dyskinesia). Jednym z typów PKD jest dziedziczna dystonia DYT10. Jest to choroba dziedziczona autosomalnie dominująco, z niepełną penetracją mutacji genu, której podłoże molekularne stanowią heterozygotyczne mutacje w genie PRRT2. DYT10 charakteryzuje się nawracającymi, trwającymi kilka sekund lub minut, napadami ruchów mimowolnych, prowokowanych wykonywaniem ćwiczeń fizycznych lub występujących pod wpływem innych bodźców. Początek objawów choroby obserwuje się w dzieciństwie lub okresie dojrzewania. W rodzinach ze zdiagnozowaną PKD często obserwuje się heterogenność objawów u nosicieli mutacji w genie PRRT2, szczególnie odnotowuje się dodatni wywiad w kierunku migreny. Spektrum objawów klinicznych powodowanych mutacjami w genie PRRT2 jest szerokie. W przypadku DYT10 niektóre objawy mogą występować łącznie z występującymi rodzinnie łagodnymi drgawkami wieku dziecięcego czy napadową choreoatetozą. W artykule zaprezentowano kliniczną i molekularną charakterystykę 19-letniego chorego z objawami PKD oraz jego matki z objawami migreny, bez towarzyszących dyskinez. U obojga zidentyfikowano mutację w genie PRRT2. Skuteczne było leczenie karbamazepiną. Wyniki przeprowadzonych badań sugerują różnorodne spektrum fenotypowe w związku z niepełną penetracją mutacji genu PRRT2.

Referencje

  1. Tomita Ha, Nagamitsu S, Wakui K, et al. Paroxysmal kinesigenic choreoathetosis locus maps to chromosome 16p11.2-q12.1. Am J Hum Genet. 1999; 65(6): 1688–1697.
  2. Dale RC, Gardiner A, Antony J, et al. Familial PRRT2 mutation with heterogeneous paroxysmal disorders including paroxysmal torticollis and hemiplegic migraine. Dev Med Child Neurol. 2012; 54(10): 958–960.
  3. Kamm C, Mayer P, Sharma M, et al. New family with paroxysmal exercise-induced dystonia and epilepsy. Mov Disord. 2007; 22(6): 873–877.
  4. Erro R, Sheerin UM, Bhatia KP. Paroxysmal dyskinesias revisited: a review of 500 genetically proven cases and a new classification. Mov Disord. 2014; 29(9): 1108–1116.
  5. Ebrahimi-Fakhari D, Kang KS, Kotzaeridou U, et al. Child Neurology: PRRT2-associated movement disorders and differential diagnoses. Neurology. 2014; 83(18): 1680–1683.