Bóle głowy związane z aktywnością seksualną były opisywane
już w starożytności. Obecnie uważa się, że występują u około 1%
populacji. Pojawiają się podczas aktywności seksualnej, często
obniżając jej jakość i powodując skrępowanie. Celem pracy było
dokonanie przeglądu piśmiennictwa dotyczącego tego schorzenia.
Odnaleziono 34 publikacje na ten temat. Prace kliniczne opisujące
ból głowy związany z aktywnością seksualną to najczęściej studia
przypadków lub grup o niewielkiej liczebności. Wśród bólów
głowy tego typu można wyróżnić dwa rodzaje — preorgazmiczny,
najprawdopodobniej związany ze wzrostem napięcia mięśniowego,
i orgazmiczny (70% przypadków), związany z przyczynami
hemodynamicznymi. Dolegliwości pojawiają się po raz pierwszy
około 40. roku życia, 3–4 razy częściej u mężczyzn. Najważniejszym
schorzeniem, które wymaga wykluczenia w diagnostyce
różnicowej bólu głowy pojawiającego się podczas aktywności
seksualnej, jest krwotok podpajęczynówkowy. Farmakoterapia
koitalnych bólów głowy obejmuje podawanie indometacyny,
tryptanów lub propranololu; zaleca się jej krótkotrwałe stosowanie
(przez kilka miesięcy), ponieważ często dochodzi do spontanicznej
poprawy. Bóle głowy związane z aktywnością seksualną nie
mają podłoża organicznego. Pierwszorazowe wystąpienie tej
dolegliwości wymaga dokładnej diagnostyki neuroobrazowej
w celu wykluczenia krwotoku podpajęczynówkowego. Ze względu
na częste, spontaniczne remisje podstawową rolę w leczeniu
bólów głowy związanych z aktywnością seksualną pełni psychoedukacja,
mniejsze znaczenie natomiast ma farmakoterapia.

Farmakoterapii bólu głowy związanego z aktywnością seksualną
nie weryfi kowano w randomizowanych badaniach klinicznych
z udziałem grupy kontrolnej.