Funkcje komunikacyjne u praworęcznej chorej przed i po operacji oponiaka przystrzałkowego okolicy czołowej prawej &#8212; opis przypadku

Agnieszka Pawełczyk; Emilia Łojek; Jolanta Rabe-Jabłońska; Tomasz Pawełczyk; Maciej Radek; Bartosz Godlewski

Tom 8, Nr 2 (2012)

Opis przypadku

Opublikowany online: 2012-07-26

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Funkcje komunikacyjne u praworęcznej chorej przed i po operacji oponiaka przystrzałkowego okolicy czołowej prawej — opis przypadku

Agnieszka Pawełczyk, Emilia Łojek, Jolanta Rabe-Jabłońska, Tomasz Pawełczyk, Maciej Radek, Bartosz Godlewski

Pol. Przegl. Neurol 2012;8(2):87-92.

Tom 8, Nr 2 (2012)

Kazuistyka neurologiczna

Opublikowany online: 2012-07-26

Streszczenie

Uszkodzenie prawej półkuli mózgu u osób praworęcznych z lewą półkulą dominującą dla czynności mowy może powodować specyficzne zaburzenia zdolności językowych i komunikacyjnych. Deficyty te, wykazujące tendencję do utrzymywania się i mogące negatywnie wpływać na jakość życia pacjentów, są wciąż stosunkowo rzadko diagnozowane. Celem pracy była ocena stanu funkcji językowych i komunikacyjnych u praworęcznej pacjentki przed i po zabiegu usunięcia oponiaka zlokalizowanego w 1/3 przedniej zatoki strzałkowej górnej w okolicy czołowej prawej. W badaniu neurologicznym u chorej nie stwierdzono istotnych deficytów. Trzy dni przed i 30 dni po operacji zbadano pacjentkę z użyciem Baterii Testów do Badania Funkcji Językowych i Komunikacyjnych Prawej Półkuli Mózgu (RHLB-PL, the Polish version of the Right Hemisphere Language Battery). W pierwszym badaniu odnotowano u niej znaczne zaburzenia w zakresie rozumienia prozodii emocjonalnej oraz porozumiewania się w naturalnych warunkach przy stosunkowo dobrze zachowanych możliwościach w zakresie innych aspektów komunikacji (tj.: rozumienia znaczenia słów, narracji, humoru, metafor). Wyniki RHLB-PL poprawiły się u pacjentki miesiąc po operacji, jednak zdolności wymagane w bezpośrednim komunikowaniu się z drugą osobą pozostały znacznie zaburzone w stosunku do osób zdrowych. Wyniki badania wskazują na konieczność diagnozowania i rehabilitacji chorych bez afazji, u których wskutek uszkodzenia prawej półkuli mózgu dochodzi do specyficznych zaburzeń zdolności językowych i komunikacyjnych.