The right of a close person to access medical data after the death of a patient
Abstract
Maintenance of medical confidentiality is a fundamental duty of a physician. It is derived from the right
to privacy, which, as a constitutionally protected value, can only be restricted under exceptional circumstances.
Medical law provisions should therefore precisely define exceptions to discretion. One of these
exceptions is the ability to disclose confidential information after the death of a patient, if a person close
to that patient has given consent to that effect. This regulation was introduced in 2016. However, it was
highly imperfect and generated many dogmatic and practical problems. For that reason, the legislator
decided to change it. The amended regulations entered into force on 9 February 2019. Their aim was to
remedy existing ambiguities and subject the procedure related to violation of confidentiality under such
circumstances to greater control. This article shows the evolution of this regulation and discusses its current
structure. Accordingly, the article presents the notion of a close person, the possibility of making use of
a judicial procedure in case of doubts as to whether the person who gives the consent is authorised to do
so, as well as to resolve disputes between close persons. In addition, rules for making medical records of
a patient available after that patient’s death were also described.
Palliat Med Pract 2019; 13, 3: 142–148
Keywords: medical confidentialitymedical recordsclose person
References
- Tulczyński A. Polskie lekarskie kodeksy deontologiczne, Warszawa 1975: 110, 124.
- Dz. U. z 2019 r. poz. 537.
- Dz U. Dz. U. z 2017 r. poz. 1318, z późn. zm.
- Kubiak R. Tajemnica medyczna, Warszawa 2015: 1–12.
- Kubiak RW. Zawody medyczne. In: Kubiak RW, Kubicki L. ed. System prawa medycznego. T. 1. Pojęcie, źródła i zakres prawa medycznego. Wolters Kluwer, Warszawa 2018: 183–193.
- Wyrok TK z dnia 19.05.1998 r., sygn. akt: U 5/97, OTK 1998, Nr 4, poz. 46.
- Zmiana wprowadzona ustawą z dnia 10 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, Dz. U. poz. 1070.
- Uzasadnienie do projektu o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, druk sejmowy nr 451. http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/druk.xsp?nr=451.
- Stanowisko Nr 27/16/P–VII Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 20 maja 2016 r. w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, dostępne na stronie internetowej pod adresem. http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/druk.xsp?nr=451.
- Uwagi Sądu Najwyższego do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, zawarte w piśmie Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego RP (znak: BSA II–021–183/16) z dnia 10 czerwca 2016 r., dokument dostępny na stronie internetowej pod adresem. http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/druk.xsp?nr=451.
- Kubiak RW. Zachowanie tajemnicy medycznej po śmierci pacjenta. In: Boratyńska M, Konieczniak P. ed. System prawa medycznego. T. II, cz. 1. Regulacja prawna czynności medycznych. Wolters Kluwer, Warszawa 2019: 240–243.
- Ustawa z dnia 6 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2019 r. poz. 150.
- Sygn. akt: V KR 203/75, OSPiKA 1976, Nr 10, poz. 187.
- Sygn. akt: I KZP 20/15, OSNKW 2016/3/19.
- Dz. U. poz. 2069.
- Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 lipca 2010 r., sygn. akt: II SAB/Rz 29/10, LEX nr 602398.
- Sygn. akt: II OSK 1539/13, LEX nr 1396095.
- Szuma K. Zimna T. Glosa do wyroku WSA z dnia 13 lipca 2010 r., II SAB/Rz 29/10. Gd. St. Prawn. Prz. Orz., 2011, Nr 4, str. 59–70.
- Dz. U. poz. 836, ustawa weszła w życie z dniem 11 maja 2017 r.
