Współpraca z pomocą społeczną w opiece nad chorymi na zaawansowaną przewlekłą obturacyjną chorobę płuc

Abstract

Zmiany demograficzne, wzrost liczby osób w wieku podeszłym, chorujących przewlekle sprawiają, że należy poszukiwać nowych systemów opieki nad chorymi. Potrzeby chorego na zaawansowaną POChP nie ograniczają się do leczenia, to jest farmakoterapii, tlenoterapii, rehabilitacji, lecz obejmują także niemedyczne potrzeby takie, jak odpowiednia dieta, kontakt z bliskimi, pomoc podczas transportu, zapewnienie minimum warunków społeczno-ekonomicznych. Odpowiedź na podstawowe potrzeby niemedyczne chorych na zaawansowaną POChP jest warunkiem spełnienia potrzeb medycznych. Zorganizowanie współpracy opieki medycznej z jednostkami pomocy społecznej w zakresie opieki nad chorymi na POChP na Pomorzu, z ośrodkiem w Klinice Alergologii i Pneumonologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, składało się z sześciu etapów: zapoznanie z zasadami udzielania pomocy społecznej, rozpoznanie struktury organizacyjnej jednostek pomocy społecznej w województwie pomorskim oraz lokalnych, poznanie lokalnych możliwości pomocy społecznej, kampania informacyjno-edukacyjna, szkolenie pracowników pomocy socjalnej, szkolenie opiekunów-asystentów chorego na zaawansowaną POChP. Kurs opiekunów, prowadzony przez zespół Kliniki Alergologii i Pneumonologii UCK Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, obejmował: obraz kliniczny POChP, ze szczególnym uwzględnieniem zaawansowanej postaci, rozpoznawanie pierwszych objawów zaostrzeń choroby, a także warsztaty z zasad stosowania leków w postaci wziewnej, w tym w nebulizacji, rehabilitacji w domu chorego. „Pomorski model zintegrowanej opieki dla chorych na zaawansowaną POChP” zakłada wizyty asystenta w domu chorego co dwa tygodnie. Asystent sprawdza, czy chory we właściwy sposób stosuje leczenie zalecone przez lekarza podczas ostatniej wizyty, technikę inhalacji leków wziewnych, pomaga w realizacji recept, prowadzenie rehabilitacji. Celem wizyt asystentów jest nadzór nad wypełnianiem lekarskich zaleceń, wsparcie chorego. W niektórych przypadkach chorzy wymagają także innych form wsparcia, do którego kwalifikują pracownicy socjalni.