Czy odstąpienie od ratowania życia jest etycznie usprawiedliwione?

Abstract

Podejmując próbę odpowiedzi na pytanie postawione w tytule, wypada zacząć od istotnego rozróżnienia pomiędzy (1) ratowaniem życia osoby nieumierającej i niewyniszczonej skrajnie chorobą terminalną (znajdującej się na wczesnym etapie opieki paliatywnej) a (2) zaniechaniem technicznego odsuwania w czasie momentu śmierci pacjenta w schyłkowej fazie nieuleczalnej choroby. O ile odstąpienie od interwencji ratującej życie w pierwszej sytuacji z reguły nie będzie etycznie usprawiedliwione, o tyle w drugiej widzieć je należy nie tylko jako dopuszczalną opcję, ale wręcz jako moralną powinność. Rozumna (roztropna) aplikacja takich pojęć bioetycznych, jak daremność medyczna, uporczywość terapeutyczna, środki proporcjonalne i nieproporcjonalne, dobro pacjenta, wydaje się niezbędna przy podejmowaniu etycznie usprawiedliwionych decyzji o odstąpieniu od ratowania życia (zaprzestaniu interwencji przedłużających życie) pacjentów paliatywnych.