Suchość jamy ustnej - niedoceniany problem kliniczny

Abstract

Suchość jamy ustnej lub kserostomia definiowana jako zmniejszenie ilości wydzielanej śliny z towarzyszącym uczuciem suchości w jamie ustnej to częsty problem osób przewlekle chorych, zwłaszcza w wieku podeszłym. Zaburzenie prawidłowej pracy gruczołów ślinowych może wynikać ze stanu ogólnego organizmu, może też być objawem chorób ogólnoustrojowych, ale często jest efektem ubocznym stosowanego leczenia. Objawy kserostomii powodują pogorszenie jakości życia chorego, zwiększenie podatności na infekcje jamy ustnej oraz utrudnienie mówienia i połykania. Zaawansowanie kserostomii można oceniać, stosując testy sialometryczne lub za pomocą Inwentarza Kserostomii. Ma to szczególne znaczenie w monitorowaniu skuteczności terapii. W leczeniu suchości w jamie ustnej istotne znaczenie mają higiena i pielęgnacja błon śluzowych oraz środki i preparaty pobudzające wydzielanie gruczołów ślinowych. W przypadku braku odpowiedzi komórek gruczołowych na stymulację zaleca się substytuty śliny.