Wypalenie zawodowe w pracy z terminalnie chorym pacjentem

Abstract

Praca z terminalnie chorym pacjentem wiąże się z towarzyszeniem w jego doświadczeniach i w zmianach w każdej płaszczyźnie funkcjonowania. Człowiek chory doświadcza "bólu totalnego", co oznacza, że choroba jest wszechogarniająca, dominuje na płaszczyznach: somatycznej, społecznej, duchowej i emocjonalnej. Takie postrzeganie pacjenta oraz stałe towarzyszenie mu nie pozostaje bez wpływu na personel hospicyjny. W kontakcie z chorym i jego bliskimi personel opieki paliatywnej doświadcza różnorodnych przeżyć i uczuć, które w konsekwencji mogą utrudniać pracę z chorym. W praktyce przejawia się to w odsuwaniu się od chorego, niechęci do kontaktu z nim, budowaniu obojętności lub wątpliwościach dotyczących własnego profesjonalizmu i kompetencji. Opisane objawy wskazują na występowanie syndromu wypalenia zawodowego - zjawiska nader często ujawniającego się wśród przedstawicieli zawodów społecznych, tj. polegających na zajmowaniu się drugim człowiekiem.
Medycyna Paliatywna w Praktyce 2010; 4, 4: 154-158