dostęp płatny
Leczenie podtrzymujące niraparybem chorych na nowo rozpoznanego zaawansowanego raka jajnika — przegląd piśmiennictwa i opis serii przypadków
, 1
Afiliacje- Warszawski Uniwersytet Medyczny
dostęp płatny
Streszczenie
Wprowadzenie do praktyki klinicznej leczenia podtrzymującego inhibitorami polimerazy poli(ADP-rybozy) (PARP) znacząco poprawiło wyniki leczenia pacjentek z zaawansowanym platynowrażliwym rakiem jajnika o wysokim stopniu złośliwości — nowotworem ginekologicznym związanym z największą śmiertelnością. Niraparyb jest silnym inhibitorem PARP, którego bezpieczeństwo i skuteczność oceniono w randomizowanym, kontrolowanym placebo badaniu klinicznym PRIMA. Zastosowanie niraparybu wiązało się z istotnym statystycznie wydłużeniem przeżycia wolnego od progresji choroby w całej populacji chorych na zaawansowanego raka jajnika o wysokim stopniu złośliwości w porównaniu z placebo, niezależnie od statusu mutacji w genach BRCA1 i BRCA2 oraz rekombinacji homologicznej. Niraparyb charakteryzuje się korzystnym profilem toksyczności, obejmującym hematologiczne działania niepożądane, którymi można zarządzać poprzez przerwanie leczenia i/lub zmniejszenie dawki, nie wpływając na skuteczność leczenia. Zastosowanie niraparybu wskazane jest u pacjentek niezależnie od statusu rekombinacji homologicznej, które odpowiedziały na chemioterapię pierwszej linii opartą na pochodnych platyny. W niniejszym przeglądzie przedstawiono zastosowanie niraparybu u pacjentek w pierwszej linii leczenia, skupiając się przede wszystkim na danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa terapii. Dodatkowo przedstawiono opis serii przypadków w celu omówienia miejsca niraparybu w praktyce klinicznej w Polsce.
Streszczenie
Wprowadzenie do praktyki klinicznej leczenia podtrzymującego inhibitorami polimerazy poli(ADP-rybozy) (PARP) znacząco poprawiło wyniki leczenia pacjentek z zaawansowanym platynowrażliwym rakiem jajnika o wysokim stopniu złośliwości — nowotworem ginekologicznym związanym z największą śmiertelnością. Niraparyb jest silnym inhibitorem PARP, którego bezpieczeństwo i skuteczność oceniono w randomizowanym, kontrolowanym placebo badaniu klinicznym PRIMA. Zastosowanie niraparybu wiązało się z istotnym statystycznie wydłużeniem przeżycia wolnego od progresji choroby w całej populacji chorych na zaawansowanego raka jajnika o wysokim stopniu złośliwości w porównaniu z placebo, niezależnie od statusu mutacji w genach BRCA1 i BRCA2 oraz rekombinacji homologicznej. Niraparyb charakteryzuje się korzystnym profilem toksyczności, obejmującym hematologiczne działania niepożądane, którymi można zarządzać poprzez przerwanie leczenia i/lub zmniejszenie dawki, nie wpływając na skuteczność leczenia. Zastosowanie niraparybu wskazane jest u pacjentek niezależnie od statusu rekombinacji homologicznej, które odpowiedziały na chemioterapię pierwszej linii opartą na pochodnych platyny. W niniejszym przeglądzie przedstawiono zastosowanie niraparybu u pacjentek w pierwszej linii leczenia, skupiając się przede wszystkim na danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa terapii. Dodatkowo przedstawiono opis serii przypadków w celu omówienia miejsca niraparybu w praktyce klinicznej w Polsce.
Pełny tekst:
Dodaj do koszyka: 49,00 PLN
Słowa kluczowe
rak jajnika; leczenie podtrzymujące; niraparyb; inhibitory PARP; syntetyczna letalność
Informacje o artykuleTytuł
Leczenie podtrzymujące niraparybem chorych na nowo rozpoznanego zaawansowanego raka jajnika — przegląd piśmiennictwa i opis serii przypadków
Czasopismo
Onkologia w Praktyce Klinicznej - Edukacja
Numer
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
410-417
Opublikowany online
2023-01-09
Wyświetlenia strony
750
Wyświetlenia/pobrania artykułu
118
Rekord bibliograficzny
Onkol Prakt Klin Edu 2023;9(6):410-417.
Słowa kluczowe
rak jajnika
leczenie podtrzymujące
niraparyb
inhibitory PARP
syntetyczna letalność
Autorzy
Martyna Tyszka
Rafał Stec
Referencje (23)- Sung H, Ferlay J, Siegel RL, et al. Global Cancer Statistics 2020: GLOBOCAN Estimates of Incidence and Mortality Worldwide for 36 Cancers in 185 Countries. CA Cancer J Clin. 2021; 71(3): 209–249.
- Didkowska J, Wojciechowska U, Michalek IM, et al. Cancer incidence and mortality in Poland in 2019. Sci Rep. 2022; 12(1): 10875.
- Ledermann JA, Raja FA, Fotopoulou C, et al. ESMO Guidelines Working Group. Newly diagnosed and relapsed epithelial ovarian carcinoma: ESMO Clinical Practice Guidelines for diagnosis, treatment and follow-up. Ann Oncol. 2013; 24 Suppl 6: vi24–vi32.
- González-Martín A, Pothuri B, Vergote I, et al. PRIMA/ENGOT-OV26/GOG-3012 Investigators. Niraparib in Patients with Newly Diagnosed Advanced Ovarian Cancer. N Engl J Med. 2019; 381(25): 2391–2402.
- Lord CJ, Ashworth A. PARP inhibitors: Synthetic lethality in the clinic. Science. 2017; 355(6330): 1152–1158.
- Kim H, Ahn S, Kim H, et al. The prevalence of homologous recombination deficiency (HRD) in various solid tumors and the role of HRD as a single biomarker to immune checkpoint inhibitors. J Cancer Res Clin Oncol. 2022; 148(9): 2427–2435.
- Alsop K, Fereday S, Meldrum C, et al. BRCA mutation frequency and patterns of treatment response in BRCA mutation-positive women with ovarian cancer: a report from the Australian Ovarian Cancer Study Group. J Clin Oncol. 2012; 30(21): 2654–2663.
- Ratajska M, Koczkowska M, Żuk M, et al. Detection of mutations in circulating tumor DNA from patients with ovarian cancer. Oncotarget. 2017; 8(60): 101325–101332.
- Mavaddat N, Peock S, Frost D, et al. EMBRACE. Cancer risks for BRCA1 and BRCA2 mutation carriers: results from prospective analysis of EMBRACE. J Natl Cancer Inst. 2013; 105(11): 812–822.
- Amé JC, Spenlehauer C, Murcia Gde. The PARP superfamily. BioEssays. 2004; 26(8): 882–893.
- Caldecott KW, Aoufouchi S, Johnson P, et al. XRCC1 polypeptide interacts with DNA polymerase beta and possibly poly (ADP-ribose) polymerase, and DNA ligase III is a novel molecular 'nick-sensor' in vitro. Nucleic Acids Res. 1996; 24(22): 4387–4394.
- Flohr C, Bürkle A, Radicella JP, et al. Poly(ADP-ribosyl)ation accelerates DNA repair in a pathway dependent on Cockayne syndrome B protein. Nucleic Acids Res. 2003; 31(18): 5332–5337.
- O'Neil NJ, Bailey ML, Hieter P. Synthetic lethality and cancer. Nat Rev Genet. 2017; 18(10): 613–623.
- Jones P, Altamura S, Boueres J, et al. Discovery of 2-{4-[(3S)-piperidin-3-yl]phenyl}-2H-indazole-7-carboxamide (MK-4827): a novel oral poly(ADP-ribose)polymerase (PARP) inhibitor efficacious in BRCA-1 and -2 mutant tumors. J Med Chem. 2009; 52(22): 7170–7185.
- Berek JS, Matulonis UA, Peen U, et al. Safety and dose modification for patients receiving niraparib. Ann Oncol. 2018; 29(8): 1784–1792.
- Li N, Zhu J, Yin R, et al. Efficacy and safety of niraparib as maintenance treatment in patients with newly diagnosed advanced ovarian cancer using an individualized starting dose (PRIME Study): A randomized, double-blind, placebo-controlled, phase 3 trial (LBA 5). Gynecologic Oncology. 2022; 166: S50–S51.
- Hardesty M, Krivak T, Wright G, et al. OVARIO phase II trial of combination niraparib plus bevacizumab maintenance therapy in advanced ovarian cancer following first-line platinum-based chemotherapy with bevacizumab. Gynecol Oncol. 2022; 166(2): 219–229.
- https://www.nccn.org/guidelines/guidelines-detail.
- Colombo N, Ledermann JA. ESMO Guidelines Committee. Electronic address: clinicalguidelines@esmo.org. Updated treatment recommendations for newly diagnosed epithelial ovarian carcinoma from the ESMO Clinical Practice Guidelines. Ann Oncol. 2021; 32(10): 1300–1303.
- Tew WP, Lacchetti C, Kohn EC, et al. PARP Inhibitors in the Management of Ovarian Cancer Guideline Expert Panel. PARP Inhibitors in the Management of Ovarian Cancer: ASCO Guideline. J Clin Oncol. 2020; 38(30): 3468–3493.
- Mirza M, Martin AG, Graybill W, et al. Evaluation of an individualized starting-dose of niraparib in the PRIMA/ENGOT-OV26/GOG-3012 study. J Clin Oncol. 2020; 38(15_suppl): 6050–6050.
- https://www.ema.europa.eu/en/documents/variation-report/zejula-h-c-004249-x-0029-epar-assessment-report-variation_en.pdf.
- Morice PM, Leary A, Dolladille C, et al. Myelodysplastic syndrome and acute myeloid leukaemia in patients treated with PARP inhibitors: a safety meta-analysis of randomised controlled trials and a retrospective study of the WHO pharmacovigilance database. Lancet Haematol. 2021; 8(2): e122–e134, Erratum in: Lancet Haematol. 2021;8(2): e105.
