dostęp płatny
Znaczenie immunoterapii w leczeniu chorych na raka jelita grubego
- Klinika Onkologii, Instytut Nauk Medycznych, Uniwersytet Opolski
- Klinika Onkologii, Opolskie Centrum Onkologii im. Prof. Tadeusza Koszarowskiego
- Katedra Onkologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
- Klinika Onkologii i Immunoonkologii, Szpital MSWiA w Olsztynie
dostęp płatny
Streszczenie
W ciągu ostatnich kilkunastu lat postęp w zakresie wiedzy o złożonych interakcjach pomiędzy komórkami nowotworowymi a układem odpornościowym doprowadził do opracowania nowych metod leczenia — immunoterapii, modulującej przeciwnowotworową odpowiedź układu odpornościowego. Przez kilka lat uważano, że rak jelita grubego (RJG) jest nowotworem o niskim poziomie oddziaływania z układem immunologicznym, jednak w ostatnich latach odnotowano korzystne znaczenie prognostyczne nacieków limfocytarnych w guzie. Obecnie oddziaływanie komórek RJG z układem immunologicznym wiązane jest ze zjawiskiem gromadzenia nienaprawianych mutacji w mikrosatelitach DNA. Zjawisko to jest wynikiem zaburzeń w genach (głównie MLH1, MSH2, MSH6 i PMS2) systemu naprawy błędnie sparowanych w procesie replikacji nukleotydów (dMMR), których fenotypowym odzwierciedleniem jest mikrosatelitarna niestabilność (MSI). Dotyczy do około 15–20% RJG, z wyraźnymi różnicami w zależności od stopnia zaawansowania nowotworu — w stopniu II około 20%, w III — 12%, a w IV — zaledwie ok. 4%. Raki dMMR/MSI poprzez nadmierną ekspresję antygenów nowotworowych są wysoko immunogenne i mogą indukować głęboką odpowiedź immunologiczną. Raki bez zaburzeń w systemie genów naprawczych (pMMR), ze stabilnymi mikrosatelitami (MSS) wykazują słabą immunogenność, co utrudnia wywołanie przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej. Zależności pomiędzy zaburzeniami systemu genów naprawy niedopasowań a indukowaniem przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej uzasadniają stosowanie inhibitorów punktów kontroli tejże odpowiedzi w leczeniu chorych na RJG MSI/dMMR. W rakach MSS/pMMR inhibitory punktów kontrolnych stosowane jako wyłączne leczenie są nieskuteczne. Trwają jednak badania nad kojarzeniem tych leków z innymi metodami systemowego leczenia (chemioterapią, inhibitorami EGFR, inhibitorami angiogenezy, inhibitorami MET), a także radioterapią.
Streszczenie
W ciągu ostatnich kilkunastu lat postęp w zakresie wiedzy o złożonych interakcjach pomiędzy komórkami nowotworowymi a układem odpornościowym doprowadził do opracowania nowych metod leczenia — immunoterapii, modulującej przeciwnowotworową odpowiedź układu odpornościowego. Przez kilka lat uważano, że rak jelita grubego (RJG) jest nowotworem o niskim poziomie oddziaływania z układem immunologicznym, jednak w ostatnich latach odnotowano korzystne znaczenie prognostyczne nacieków limfocytarnych w guzie. Obecnie oddziaływanie komórek RJG z układem immunologicznym wiązane jest ze zjawiskiem gromadzenia nienaprawianych mutacji w mikrosatelitach DNA. Zjawisko to jest wynikiem zaburzeń w genach (głównie MLH1, MSH2, MSH6 i PMS2) systemu naprawy błędnie sparowanych w procesie replikacji nukleotydów (dMMR), których fenotypowym odzwierciedleniem jest mikrosatelitarna niestabilność (MSI). Dotyczy do około 15–20% RJG, z wyraźnymi różnicami w zależności od stopnia zaawansowania nowotworu — w stopniu II około 20%, w III — 12%, a w IV — zaledwie ok. 4%. Raki dMMR/MSI poprzez nadmierną ekspresję antygenów nowotworowych są wysoko immunogenne i mogą indukować głęboką odpowiedź immunologiczną. Raki bez zaburzeń w systemie genów naprawczych (pMMR), ze stabilnymi mikrosatelitami (MSS) wykazują słabą immunogenność, co utrudnia wywołanie przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej. Zależności pomiędzy zaburzeniami systemu genów naprawy niedopasowań a indukowaniem przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej uzasadniają stosowanie inhibitorów punktów kontroli tejże odpowiedzi w leczeniu chorych na RJG MSI/dMMR. W rakach MSS/pMMR inhibitory punktów kontrolnych stosowane jako wyłączne leczenie są nieskuteczne. Trwają jednak badania nad kojarzeniem tych leków z innymi metodami systemowego leczenia (chemioterapią, inhibitorami EGFR, inhibitorami angiogenezy, inhibitorami MET), a także radioterapią.
Pełny tekst:
Dodaj do koszyka: 49,00 PLNSłowa kluczowe
rak jelita grubego; immunoterapia; raki z niestabilnością mikrosatelitarną; MSI/dMMR; raki bez niestabilności mikrosatelitarnej; MSS/pMMR
Tytuł
Znaczenie immunoterapii w leczeniu chorych na raka jelita grubego
Czasopismo
Onkologia w Praktyce Klinicznej - Edukacja
Numer
Typ artykułu
Artykuł przeglądowy
Strony
21-28
Opublikowany online
2023-02-07
Wyświetlenia strony
933
Wyświetlenia/pobrania artykułu
207
Rekord bibliograficzny
Onkol Prakt Klin Edu 2023;9(1):21-28.
Słowa kluczowe
rak jelita grubego
immunoterapia
raki z niestabilnością mikrosatelitarną
MSI/dMMR
raki bez niestabilności mikrosatelitarnej
MSS/pMMR
Autorzy
Barbara Radecka
Marek Gełej
Monika Kotyla
Tomasz Kubiatowski
- Sung H, Ferlay J, Siegel RL, et al. Global Cancer Statistics 2020: GLOBOCAN Estimates of incidence and mortality worldwide for 36 cancers in 185 countries. CA Cancer J Clin. 2021; 71(3): 209–249.
- Cronin KA, Lake AJ, Scott S, et al. Annual Rreport to the Nation on the Status of Cancer, part I: National cancer statistics. Cancer. 2018; 124(13): 2785–2800.
- Saltz LB, Cox JV, Blanke C, et al. Irinotecan plus fluorouracil and leucovorin for metastatic colorectal cancer. Irinotecan Study Group. N Engl J Med. 2000; 343(13): 905–914.
- Grothey A, Marshall JL. Optimizing palliative treatment of metastatic colorectal cancer in the era of biologic therapy. Oncology (Williston Park). 2007; 21(5): 553–64, 566; discussion 566.
- Grothey A, Van Cutsem E, Sobrero A, et al. CORRECT Study Group. Regorafenib monotherapy for previously treated metastatic colorectal cancer (CORRECT): an international, multicentre, randomised, placebo-controlled, phase 3 trial. Lancet. 2013; 381(9863): 303–312.
- Mayer RJ, Van Cutsem E, Falcone A, et al. RECOURSE Study Group. Randomized trial of TAS-102 for refractory metastatic colorectal cancer. N Engl J Med. 2015; 372(20): 1909–1919.
- Le DT, Uram JN, Wang H, et al. PD-1 blockade in tumors with mismatch-repair deficiency. N Engl J Med. 2015; 372(26): 2509–2520.
- Siska PJ, Rathmell JC. T cell metabolic fitness in antitumor immunity. Trends Immunol. 2015; 36(4): 257–264.
- Valentini AM, Di Pinto F, Cariola F, et al. PD-L1 expression in colorectal cancer defines three subsets of tumor immune microenvironments. Oncotarget. 2018; 9(9): 8584–8596.
- Pardoll D. The blockade of immune checkpoints in cancer immunotherapy. Nature Reviews Cancer. 2012; 12(4): 252–264.
- Ogino S, Nosho K, Irahara N, et al. Lymphocytic reaction to colorectal cancer is associated with longer survival, independent of lymph node count, microsatellite instability, and CpG island methylator phenotype. Clin Cancer Res. 2009; 15(20): 6412–6420.
- Guinney J, Dienstmann R, Wang X, et al. The consensus molecular subtypes of colorectal cancer. Nat Med. 2015; 21(11): 1350–1356.
- Vilar E, Gruber SB. Microsatellite instability in colorectal cancer-the stable evidence. Nat Rev Clin Oncol. 2010; 7(3): 153–162.
- Stjepanovic N, Moreira L, Carneiro F, et al. ESMO Guidelines Committee. Electronic address: clinicalguidelines@esmo.org. Hereditary gastrointestinal cancers: ESMO Clinical Practice Guidelines for diagnosis, treatment and follow-up†. Ann Oncol. 2019; 30(10): 1558–1571.
- Evrard C, Tachon G, Randrian V, et al. Microsatellite instability: diagnosis, heterogeneity, discordance, and clinical impact in colorectal cancer. Cancers (Basel). 2019; 11(10).
- Umar A, Boland CR, Terdiman JP, et al. Revised bethesda guidelines for hereditary nonpolyposis colorectal cancer (lynch syndrome) and microsatellite instability. JNCI Journal of the National Cancer Institute. 2004; 96(4): 261–268.
- Amato M, Franco R, Facchini G, et al. Microsatellite instability: from the implementation of the detection to a prognostic and predictive role in cancers. Int J Mol Sci. 2022; 23(15).
- Umar A, Boland CR, Terdiman JP, et al. Revised bethesda guidelines for hereditary nonpolyposis colorectal cancer (lynch syndrome) and microsatellite instability. JNCI Journal of the National Cancer Institute. 2004; 96(4): 261–268.
- Koopman M, Kortman GAM, Mekenkamp L, et al. Deficient mismatch repair system in patients with sporadic advanced colorectal cancer. Br J Cancer. 2009; 100(2): 266–273.
- Kang S, Na Y, Joung SY, et al. The significance of microsatellite instability in colorectal cancer after controlling for clinicopathological factors. Medicine (Baltimore). 2018; 97(9): e0019.
- Llosa NJ, Cruise M, Tam A, et al. The vigorous immune microenvironment of microsatellite instable colon cancer is balanced by multiple counter-inhibitory checkpoints. Cancer Discov. 2015; 5(1): 43–51.
- Luchini C, Bibeau F, Ligtenberg MJL, et al. ESMO recommendations on microsatellite instability testing for immunotherapy in cancer, and its relationship with PD-1/PD-L1 expression and tumour mutational burden: a systematic review-based approach. Ann Oncol. 2019; 30(8): 1232–1243.
- Cercek A, Dos Santos Fernandes G, Roxburgh CS, et al. Mismatch repair-deficient rectal cancer and resistance to neoadjuvant chemotherapy. Clin Cancer Res. 2020; 26(13): 3271–3279.
- Stjepanovic N, Moreira L, Carneiro F, et al. ESMO Guidelines Committee. Electronic address: clinicalguidelines@esmo.org. Hereditary gastrointestinal cancers: ESMO Clinical Practice Guidelines for diagnosis, treatment and follow-up†. Ann Oncol. 2019; 30(10): 1558–1571.
- Le DT, Uram JN, Wang H, et al. PD-1 blockade in tumors with mismatch-repair deficiency. N Engl J Med. 2015; 372(26): 2509–2520.
- https://www.fda.gov/drugs/resources-information-approved-drugs/fda-grants-accelerated-approval-pembrolizumab-first-tissuesite-agnostic-indication (26 listopada 2022).
- Le DT, Kim TW, Van Cutsem E, et al. Phase II open-label study of pembrolizumab in treatment-refractory, microsatellite instability-high/mismatch repair-deficient metastatic colorectal cancer: KEYNOTE-164. J Clin Oncol. 2020; 38(1): 11–19.
- André T, Shiu KK, Kim TW, et al. KEYNOTE-177 Investigators. Pembrolizumab in microsatellite-instability-high advanced colorectal cancer. N Engl J Med. 2020; 383(23): 2207–2218.
- Diaz L, Shiu KK, Kim TW, et al. Pembrolizumab versus chemotherapy for microsatellite instability-high or mismatch repair-deficient metastatic colorectal cancer (KEYNOTE-177): final analysis of a randomised, open-label, phase 3 study. The Lancet Oncology. 2022; 23(5): 659–670.
- Andre T, Amonkar M, Norquist JM, et al. Health-related quality of life in patients with microsatellite instability-high or mismatch repair deficient metastatic colorectal cancer treated with first-line pembrolizumab versus chemotherapy (KEYNOTE-177): an open-label, randomised, phase 3 trial. Lancet Oncol. 2021; 22(5): 665–677.
- Overman MJ, McDermott R, Leach JL, et al. Nivolumab in patients with metastatic DNA mismatch repair-deficient or microsatellite instability-high colorectal cancer (CheckMate 142): an open-label, multicentre, phase 2 study. Lancet Oncol. 2017; 18(9): 1182–1191.
- Overman MJ, Lonardi S, Wong KaY, et al. Durable clinical benefit with nivolumab plus ipilimumab in DNA mismatch repair-deficient/microsatellite instability-high metastatic colorectal cancer. J Clin Oncol. 2018; 36(8): 773–779.
- Overman M, Lenz HJ, Andre T, et al. Nivolumab (NIVO) ± ipilimumab (IPI) in patients (pts) with microsatellite instability-high/mismatch repair-deficient (MSI-H/dMMR) metastatic colorectal cancer (mCRC): Five-year follow-up from CheckMate 142. Journal of Clinical Oncology. 2022; 40(16_suppl): 3510–3510.
- https://clinicaltrials.gov (18 listopada 2022).
- Bullock A, Grossman J, Fakih M, et al. LBA O-9 Botensilimab, a novel innate/adaptive immune activator, plus balstilimab (anti-PD-1) for metastatic heavily pretreated microsatellite stable colorectal cancer. Annals of Oncology. 2022; 33: S376.
- NCT02997228. https://clinicaltrials.gov (18 listopada 2022).
- NCT02912559. https://clinicaltrials.gov (18 listopada 2022).
- Cercek A, Lumish M, Sinopoli J, et al. PD-1 blockade in mismatch repair-deficient, locally advanced rectal cancer. N Engl J Med. 2022; 386(25): 2363–2376.
- Chalabi M, Verschoor YL, Berg Jv, et al. LBA7 neoadjuvant immune checkpoint inhibition in locally advanced MMR-deficient colon cancer: The NICHE-2 study. Annals of Oncology. 2022; 33: S1389.
- Li W, Deng Yu, Chu Q, et al. Gut microbiome and cancer immunotherapy. Cancer Lett. 2019; 447: 41–47.
- Routy B, Le Chatelier E, Derosa L, et al. Gut microbiome influences efficacy of PD-1-based immunotherapy against epithelial tumors. Science. 2018; 359(6371): 91–97.
- Hazama S, Nakamura Y, Tanaka H, et al. A phase ΙI study of five peptides combination with oxaliplatin-based chemotherapy as a first-line therapy for advanced colorectal cancer (FXV study). J Transl Med. 2014; 12: 108.
- Okuno K, Sugiura F, Inoue K, et al. Clinical trial of a 7-peptide cocktail vaccine with oral chemotherapy for patients with metastatic colorectal cancer. Anticancer Res. 2014; 34(6): 3045–3052.
- Schmoll HJ, Wittig B, Arnold D, et al. Maintenance treatment with the immunomodulator MGN1703, a Toll-like receptor 9 (TLR9) agonist, in patients with metastatic colorectal carcinoma and disease control after chemotherapy: a randomised, double-blind, placebo-controlled trial. J Cancer Res Clin Oncol. 2014; 140(9): 1615–1624.
- NCT03256344. https://clinicaltrials.gov (18 listopada 2022).
- Murad JM, Graber DJ, Sentman CL. Advances in the use of natural receptor- or ligand-based chimeric antigen receptors (CARs) in haematologic malignancies. Best Pract Res Clin Haematol. 2018; 31(2): 176–183.
- NCT03152435. https://clinicaltrials.gov (18 listopada 2022).