Zespół Stevensa-Johnsona podczas leczenia rybocyklibem

Streszczenie

Wstęp. Rybocyklib jest inhibitorem kinaz zależnych od cykliny stosowanym w leczeniu chorych na zaawansowanego luminalnego HER2 (human epidermal growth factor receptor type 2) ujemnego raka piersi. Zespół Stevensa- Johnsona (SJS, Stevens-Johnson syndrome) należy do ciężkich immunologicznych reakcji śluzówkowo-skórnych, które mogą być wywołane przez określone leki lub pojawić się w przebiegu zakażeń. Występuje rzadko, jednak może przebiegać agresywnie i być przyczyną zgonu. 

Opis przypadku. Przedstawiono przypadek chorej na przerzutowego raka piersi, u której dwa tygodnie po rozpoczęciu leczenia rybocyklibem i letrozolem wystąpiły zmiany skórno-śluzówkowe typowe dla zespołu Stevensa-Johnsona oraz toksyczno-rozpływnej martwicy naskórka. Odnotowano objaw Nikolskiego. Zmiany obejmowały około 30% powierzchni skóry i zostały ocenione jako 4 stopień według CTCAE v. 5.0. Pacjentka negowała wprowadzenie nowych środków higieny, zmianę używanych detergentów, a także przyjmowanie innych nowych leków czy paramedykamentów. Przeprowadzono diagnostykę różnicową. Wykluczono aktywne i przewlekłe zakażenie wirusowym zapaleniem wątroby typu B (HBV, hepatitis B virus), wirusowym zapaleniem wątroby typu C (HCV, hepatitis C virus) oraz Mycoplasma pneumoniae. Stwierdzono przebyte zakażenie Chlamydia pneumoniae. W badaniu histopatologicznym wycinków skórnych stwierdzono obecność nacieków limfocytarnych prowadzących do destrukcji nabłonka z tworzącymi się pęcherzami oraz ropniami. Po odstawieniu rybocyklibu i leczeniu podtrzymującym zaobserwowano stopniową poprawę zmian skórnych. 

Wnioski. Przedstawiono ten przypadek, ponieważ w literaturze jest niewiele doniesień na temat zespołu Stevensa- Johnsona podczas leczenia rybocyklibem, a klinicyści powinni być świadomi ryzyka wystąpienia takich działań niepożądanych.