Porównanie szkodliwych skutków zdrowotnych związanych z dwoma różnymi wyrobami tytoniowymi poprzez zastosowanie podobnych metod oceny ryzyka dla każdego ze związków nastręcza pewne problemy. Autorzy niniejszego artykułu opracowali metodę opartą na ocenie zmiany skumulowanej ekspozycji (CCE) na związki emitowane przez dwa analizowane produkty, pozwalającą uniknąć niektórych z tych ograniczeń. Metoda składa się łącznie z sześciu etapów. Pierwsze trzy obejmują analizę danych dotyczących zachorowań na nowotwory z uwzględnieniem odpowiedzi na określoną dawkę, umożliwiającą określenie względnej siły działania poszczególnych czynników wraz z przedziałami ufności. Na czwartym etapie ocenia się dane dotyczące emisji, co pozwala na określenie przedziałów ufności dla oczekiwanej emisji każdego związku. Na piątym etapie oblicza się probabilistycznie zmianę wartości CCE, co umożliwia określenie przedziału niepewności dla CCE. W trakcie szóstego etapu szacuje się powiązany wpływ na zdrowie poprzez połączenie CCE z odpowiednimi informacjami dotyczącymi odpowiedzi na dawkę. W ramach przykładowego opisu przypadku zastosowano tę metodę do analizy ośmiu czynników rakotwórczych emitowanych zarówno przed wyroby tytoniowe oparte na podgrzewaniu tytoniu (HTP), stanowiące nową klasą wyrobów tytoniowych, jak i znajdujących się w dymie tytoniowym. Obliczono, że CCE była od 10 do 25 razy mniejsza w przypadku stosowania HTP w porównaniu z papierosami. Na podstawie dostępnych danych dotyczących odpowiedzi na dawkę taka zmiana wskazuje na znacznie mniejsze skrócenie oczekiwanej długości życia u palaczy. Jest to jednak wstępny wniosek, ponieważ do tej pory opisaną metodą objęto tylko osiem czynników rakotwórczych. Ponadto stosowanie TTP wiąże się też z niekorzystnym wpływem na zdrowie w porównaniu z całkowitą abstynencją. Opracowana przez autorów metoda dostarcza przydatnych informacji, mogących pomóc decydentom w lepszym zrozumieniu potencjalnego wpływu na zdrowie nowych rodzajów tytoniu i produktów, w których są one wykorzystywane. Podobne podejście można zastosować do porównania rakotwórczości innych mieszanin.