Choroba Addisona — od objawów do rozpoznania. Opis przypadku

Streszczenie

Wstęp. Choroba Addisona to zespół objawów klinicznych, wywołanych długotrwałym niedoborem hormonów kory nadnerczy, do którego dochodzi w wyniku autoimmunologicznego uszkodzenia nadnerczy. Najczęściej chorują kobiety, a początek choroby obserwuje się zwykle w 3. lub 4. dekadzie życia.

Cel pracy. Przedstawienie trudności diagnostycznych, jakie mogą pojawić się w związku z ustaleniem ostatecznego rozpoznania choroby Addisona.

Opis przypadku. Pacjentka 24-letnia z podejrzeniem pierwotnej niedoczynności kory nadnerczy została w trybie nagłym przyjęta do Kliniki Endokry­nologii. Od około pięciu miesięcy chora obserwowała nasilające się ciemnienie skóry, hipotensję, postępujące osłabienie z epizodami zasłabnięć, pogorszenie apetytu wraz z towarzyszącym spadkiem masy ciała. Lekarz rodzinny i dermatolog, do których w pierwszej kolejności zgłosiła się chora, nie brali pod uwagę patologii nadnerczy jako przyczyny zgłaszanych objawów, co opóźniło ustalenie ostatecznego rozpoznania.

Wnioski. Ważną rolę w diagnostyce niedoczynności kor y nadnerczy odgrywa dobrze zebrany wywiad chorobowy oraz badanie przedmiotowe, a dokładna znajomość objawów klinicznych może znacznie ułatwić wczesne ustalenie rozpoznania. Choroba Addisona może przebiegać bez charakterystycznych zaburzeń gospodarki elektrolitowej, co może utrudniać jej wczesne rozpoznanie.