Wstęp. Wprowadzenie w XIX wieku obowiązkowych szczepień ochronnych wśród dzieci zmniejszyło, a nawet wyeliminowało zachorowania na wiele chorób zakaźnych.

Cel pracy. Celem pracy było zebranie najczęściej zadawanych pytań w gabinecie lekarza pediatry i rodzinnego na temat szczepień ochronnych.

Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród stu rodziców dzieci do pierwszego roku życia na terenie miasta Gdańska. Większość osób była w wieku 20–36 lat.

Wyniki. Rodzice prawie w 100% mieli wiedzę na temat szczepień ochronnych i wszyscy wyrazili zgodę na ich wykonanie. Płeć ankietowanych nie miała wpływu na zadawane pytania ani na poziom wiedzy. Sytuacja ekonomiczna nie miała wpływu na wybór szczepionki. Wszystkim ankietowanym znane były ruchy antyszczepionkowe, ale nie zgadzali się z ich teorią. Najczęściej zadawane pytania dotyczyły zawartości rtęci w szczepionce, powikłań po szczepieniu, zmniejszenia liczby iniekcji, rodzaju szczepionek skojarzonych oraz szczepień dodatkowych. Zadawalające jest, że informacje są udzielane przez personel medyczny. Tylko 10% ankietowanych było zainteresowanych szczepieniami na świecie, to znaczy czy są obowiązkowe i czy rodzice szczepią swoje dzieci.

Wnioski. Poziom wiedzy rodziców na temat szczepień ochronnych jest wysoki, dlatego bardzo ważna jest rzetelna i aktualna wiedza lekarzy i pie­lęgniarek. Ważne to jest dla realizacji kalendarza szczepień oraz utrudnienia rozpowszechniania się ruchów antyszczepionkowych.