Sprawowanie opieki nad osobami chorymi lub niepełnosprawnymi wymaga zarównoudzielania świadczeń zdrowotnych przez osoby wykonujące zawód medyczny, jaki bieżącej pielęgnacji i pomocy w sprawach życia codziennego, realizowanych przezkrewnych lub opiekunów. Zaangażowanie tych ostatnich może wynikać z obowiązkualimentacyjnego lub z obowiązku małżonków przyczyniania się do zaspokajania potrzebrodziny, a niekiedy zachodzi bez jakiegokolwiek obowiązku prawnego.Występowanie u chorego ciężkiej choroby w zaawansowanym stadium lub znacznegostopnia niepełnosprawności może powodować, że pomoc osób bliskich będzie nie -odzowna. Te okoliczności wymagają niejednokrotnie od członków rodzin pacjentówprzebywających w domu czasowego powstrzymania się od pracy zarobkowej, a nawetrezygnacji z zatrudnienia dla osobistego sprawowania opieki. W celu zapewnieniapomocy opiekunom, w przedstawionych wyżej warunkach, zostały przewidziane świadczeniao charakterze pieniężnym lub niepieniężnym w ramach systemu świadczeńrodzinnych, ubezpieczeń społecznych oraz pomocy społecznej, takie jak: świadczeniepielęgnacyjne, zasiłek opiekuńczy i składki na ubezpieczenia społeczne. Z pewnościąich uzyskanie nie rozwiąże wszystkich problemów i nie zaspokoi ogromnych potrzebwynikających z opieki, jednakże może stanowić wsparcie dla rodziny , bez któregotrudno byłoby zmierzyć się z chorobą i niepełnosprawnością jej członka.W niniejszym artykule zostały opisane warunki nabycia prawa do tych świadczeń oraztryb ich przyznawania. W szczególności określa on krąg osób uprawnionych do ich uzyskaniaoraz wymagania, jakim powinna odpowiadać osoba chora lub niepełnosprawna, aby jej opiekun mógł nabyć prawo do świadczeń. Wyjaśniono w nim ponadto pojęcieopieki, a także istotę obowiązku alimentacyjnego.