Zakażenie HSV jest powszechne i dotyczy pacjentów w każdym wieku. W większości przypadków objawia się zmianami skórno-śluzówkowymi z towarzyszącą niewielką wiremią. Osoby z upośledzoną odpornością, noworodki i kobiety w ciąży znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka rozwinięcia się zakażenia uogólnionego, w tym zapalenia wątroby. Z analizowanej literatury wynika, że przypadki piorunującego zapalenia wątroby o etiologii HSV są bardzo rzadkie, a choroba rozpoznawana jest zbyt późno z uwagi na niespecyficzne objawy kliniczne i laboratoryjne oraz brak ewidentnych dowodów na pierwotne zakażenie HSV. Z tego względu w przypadkach postępującej niewydolności wątroby o nieustalonej etiologii powinno być wdrożone jak najszybciej empiryczne leczenie acyklowirem.
W pracy przedstawiono przypadek dotychczas zdrowego młodego mężczyzny, u którego koincydencja kilku czynników przyczyniła się do uszkodzenia wątroby. Początkowo pacjent był leczony amoksycyliną i paracetamolem z powodu ostrego zapalenia gardła, następnie wykonał duży wysiłek fizyczny, który mógł przyczynić się do przejściowego upośledzenia odporności organizmu, co prawdopodobnie sprowokowało reaktywację latentnego wirusa opryszczki zwykłej. W toku wdrożonej diagnostyki wykluczono inne czynniki mogące być przyczyną uszkodzenia wątroby, w tym zakażenie wirusami pierwotnie hepatotropowymi. Ze względu na stosunkowo łagodny przebieg choroby pacjent wymagał tylko leczenia objawowego. Podczas dalszej obserwacji nie stwierdzono nawrotu objawów klinicznych, nastąpiła też całkowita normalizacja parametrów funkcji wątroby.
Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 2, 171–178