Wirus zapalenia wątroby typu C jako stymulator autoprzeciwciał we wczesnym okresie życia dzieci zakażonych wertykalnie

Małgorzata Aniszewska; Barbara Kowalik-Mikołajewska; Maria Pokorska-Lis; Bożena Walewska-Zielecka; Magdalena Marczyńska

Tom 5, Nr 6 (2011)

Wybrane problemy kliniczne

Opublikowany online: 2012-01-04

Pokaż PDF

Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Wirus zapalenia wątroby typu C jako stymulator autoprzeciwciał we wczesnym okresie życia dzieci zakażonych wertykalnie

Małgorzata Aniszewska, Barbara Kowalik-Mikołajewska, Maria Pokorska-Lis, Bożena Walewska-Zielecka, Magdalena Marczyńska

Forum Medycyny Rodzinnej 2011;5(6):485-490.

Tom 5, Nr 6 (2011)

Wybrane problemy kliniczne

Opublikowany online: 2012-01-04

Streszczenie

Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) wykazuje związek ze stymulacją procesów autoimmunologicznych. Oceniano częstość występowania niespecyficznych narządowo autoprzeciwciał (NOSA) u 19 dzieci zakażonych wertykalnie HCV, dotychczas nieleczonych. Autoprzeciwciała wykryto u 10 spośród 19 dzieci (52,6%); przeciwciała przeciw mięśniom gładkim (SMA) — u 3; przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) — u 3; przeciwciała przeciw mikrosomom wątroby i nerki (LKM-1) — u 4. Średnia aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT) u pacjentów z NOSA(+) — 77,17 jm./l, u pacjentów NOSA(–) — 51,72 jm./l. Stężenie g-globulin w obu grupach było prawidłowe. Badanie histopatologiczne bioptatu wątroby wykonano u 2 dzieci z NOSA(+), u 1 z NOSA(–). Nie stwierdzono cech histologicznych procesu autoimmunizacyjnego w wątrobie.
Dzieci zakażone wertykalnie HCV będą leczone interferonem α i rybawiryną. Interferon α może indukować procesy autoimmunizacyjne. Pacjenci, szczególnie z NOSA(+), powinni podczas terapii podlegać ścisłemu nadzorowi i częstym badaniom kontrolnym, które pozwolą jak najszybciej wyodrębnić pacjentów uaktywniających proces autoimmunizacyjny.
Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 6, 485–490

Streszczenie

Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) wykazuje związek ze stymulacją procesów autoimmunologicznych. Oceniano częstość występowania niespecyficznych narządowo autoprzeciwciał (NOSA) u 19 dzieci zakażonych wertykalnie HCV, dotychczas nieleczonych. Autoprzeciwciała wykryto u 10 spośród 19 dzieci (52,6%); przeciwciała przeciw mięśniom gładkim (SMA) — u 3; przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) — u 3; przeciwciała przeciw mikrosomom wątroby i nerki (LKM-1) — u 4. Średnia aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT) u pacjentów z NOSA(+) — 77,17 jm./l, u pacjentów NOSA(–) — 51,72 jm./l. Stężenie g-globulin w obu grupach było prawidłowe. Badanie histopatologiczne bioptatu wątroby wykonano u 2 dzieci z NOSA(+), u 1 z NOSA(–). Nie stwierdzono cech histologicznych procesu autoimmunizacyjnego w wątrobie.
Dzieci zakażone wertykalnie HCV będą leczone interferonem α i rybawiryną. Interferon α może indukować procesy autoimmunizacyjne. Pacjenci, szczególnie z NOSA(+), powinni podczas terapii podlegać ścisłemu nadzorowi i częstym badaniom kontrolnym, które pozwolą jak najszybciej wyodrębnić pacjentów uaktywniających proces autoimmunizacyjny.
Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 6, 485–490

Pełny tekst:
Pokaż PDF Pobierz plik PDF

Pobierz cytowanie

Słowa kluczowe

wirus zapalenia wątroby typu C (HCV); autoprzeciwciała; dzieci; zakażenie wertykalne

Informacje o artykule

Tytuł

Wirus zapalenia wątroby typu C jako stymulator autoprzeciwciał we wczesnym okresie życia dzieci zakażonych wertykalnie

Czasopismo

Forum Medycyny Rodzinnej

Numer

Tom 5, Nr 6 (2011)

Strony

485-490

Opublikowany online

2012-01-04

Wyświetlenia strony

616

Wyświetlenia/pobrania artykułu

3081

Rekord bibliograficzny

Forum Medycyny Rodzinnej 2011;5(6):485-490.

Słowa kluczowe

wirus zapalenia wątroby typu C (HCV)
autoprzeciwciała
dzieci
zakażenie wertykalne

Autorzy

Małgorzata Aniszewska
Barbara Kowalik-Mikołajewska
Maria Pokorska-Lis
Bożena Walewska-Zielecka
Magdalena Marczyńska