Tom 1, Nr 2 (2007)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2007-03-09
Rozpoznanie i leczenie objawów ocznych w przebiegu chorób tarczycy o podłożu autoimmunologicznym
Ewa Sewerynek
Forum Medycyny Rodzinnej 2007;1(2):143-151.
Tom 1, Nr 2 (2007)
Wybrane problemy kliniczne
Opublikowany online: 2007-03-09
Streszczenie
U pacjentów z nadczynnością tarczycy w wyniku nadmiernej aktywacji układu współczulnego
może wystąpić nadmierne rozszerzenie szpar powiekowych z powodu retrakcji powiek
oraz nadmierne łzawienie. Objawy oczne, zwykle o charakterze łagodnym, ustępują
samoistnie w trakcie leczenia nadczynności tarczycy.
W chorobach autoimmunologicznych tarczycy zmiany oczne mogą jednak przybrać postać
nasiloną, którą określa się jako oftalmopatię Gravesa. Do obrazu klinicznego postaci
naciekowej oftalmopatii Gravesa należą: zmiany zapalne w obrębie powiek, spojówek,
wytrzeszcz gałek ocznych, zaburzenia ruchomości mięśni okoruchowych, uszkodzenia rogówki
i uszkodzenie nerwu wzrokowego. U większości pacjentów zmiany obrzękowo-
-naciekowe w tkankach miękkich oczodołów ustępują samoistnie. U 5–10% chorych
z oftalmopatią Gravesa dochodzi do progresji zmian ocznych i do rozwoju ciężkiej naciekowej
oftalmopatii. Wymaga ona skojarzonego leczenia dużymi dawkami glikokortykosteroidów
i/lub zastosowania radioterapii przestrzeni pozagałkowej.
Streszczenie
U pacjentów z nadczynnością tarczycy w wyniku nadmiernej aktywacji układu współczulnego
może wystąpić nadmierne rozszerzenie szpar powiekowych z powodu retrakcji powiek
oraz nadmierne łzawienie. Objawy oczne, zwykle o charakterze łagodnym, ustępują
samoistnie w trakcie leczenia nadczynności tarczycy.
W chorobach autoimmunologicznych tarczycy zmiany oczne mogą jednak przybrać postać
nasiloną, którą określa się jako oftalmopatię Gravesa. Do obrazu klinicznego postaci
naciekowej oftalmopatii Gravesa należą: zmiany zapalne w obrębie powiek, spojówek,
wytrzeszcz gałek ocznych, zaburzenia ruchomości mięśni okoruchowych, uszkodzenia rogówki
i uszkodzenie nerwu wzrokowego. U większości pacjentów zmiany obrzękowo-
-naciekowe w tkankach miękkich oczodołów ustępują samoistnie. U 5–10% chorych
z oftalmopatią Gravesa dochodzi do progresji zmian ocznych i do rozwoju ciężkiej naciekowej
oftalmopatii. Wymaga ona skojarzonego leczenia dużymi dawkami glikokortykosteroidów
i/lub zastosowania radioterapii przestrzeni pozagałkowej.
Słowa kluczowe
choroba Gravesa-Basedowa; oftalmopatia Gravesa; rozpoznanie; leczenie
Tytuł
Rozpoznanie i leczenie objawów ocznych w przebiegu chorób tarczycy o podłożu autoimmunologicznym
Czasopismo
Forum Medycyny Rodzinnej
Numer
Tom 1, Nr 2 (2007)
Strony
143-151
Opublikowany online
2007-03-09
Wyświetlenia strony
3032
Wyświetlenia/pobrania artykułu
31287
Rekord bibliograficzny
Forum Medycyny Rodzinnej 2007;1(2):143-151.
Słowa kluczowe
choroba Gravesa-Basedowa
oftalmopatia Gravesa
rozpoznanie
leczenie