Nieinwazyjna diagnostyka choroby niedokrwiennej serca — którą opcję diagnostyczną wybrać?

Streszczenie

Nieinwazyjne badania oceniające niedokrwienie mięśnia sercowego lub anatomię tętnic wieńcowych mają szerokie zastosowanie w diagnostyce choroby wieńcowej. Aktualnie zwraca się dużą uwagę na kliniczną ocenę prawdopodobieństwa jej wystąpienia przed wyborem dalszej strategii postępowania. Zakłada się, że u pacjentów z niskim prawdopodobieństwem wystąpienia choroby przed testem (PTP < 15%) nie występują istotne zwężenia w tętnicach wieńcowych i można odstąpić od dalszej diagnostyki. Z kolei u pacjentów z wysokim PTP (> 85%) prawdopodobieństwo wystąpienia choroby wieńcowej z istotnymi zmianami w tętnicach nasierdziowych jest tak wysokie, że zaleca się u nich od razu przeprowadzenie diagnostyki inwazyjnej i ewentualnie rewaskularyzację. Nieinwazyjne badania (test wysiłkowy, badania SPECT, PET, MRI, MSCT) mają zastosowanie przede wszystkim u pacjentów z pośrednim ryzykiem wystąpienia choroby wieńcowej (15–85%) w celu identyfikacji chorych, którzy potencjalnie mogą odnieść korzyść z diagnostyki inwazyjnej i rewaskularyzacji, oraz w celu stratyfikacji ryzyka wystąpienia przyszłych incydentów sercowo-naczyniowych.