Występowanie późnych potencjałów komorowych w nadciśnieniu tętniczym z przerostem lewej komory serca

Streszczenie

Cel pracy: Ocena u chorych z nadciśnieniem tętniczym częstości występowania późnych potencjałów komorowych (LP) w zależności od obecności przerostu lewej komory (LVH).
Materiał i metody: Badaniami objęto 78 chorych w wieku 50,9 ± 1 lat z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym, bez objawów choroby wieńcowej. Przerost lewej komory stwierdzano, gdy wskaźnik masy lewej komory przewyższał 125 g/m2. Na podstawie tego wskaźnika i względnej grubości ściany lewej komory wyróżniono prawidłową geometrię (15%), remodeling koncentryczny (20%), przerost koncentryczny (48%) i przerost ekscentryczny (17%). Na podstawie badania echokardiograficznego obliczono ponadto frakcję wyrzutową, objętość późnorozkurczową oraz późnoskurczową lewej komory. Z uśrednionego sygnału EKG obliczono trzy standardowe parametry: QRS, LAS, V40. Obecność LP przyjmowano, gdy spełnione były co najmniej dwa z trzech kryteriów Simsona. Na podstawie 24-godzinnego monitorowania EKG metodą Holtera wyróżniono dwie grupy: z arytmią komorową prostą (klasy < 3 wg Lowna, n = 66) i arytmią komorową złożoną (klasy 3 > = wg Lowna, n = 12).
Wyniki: Późne potencjały komorowe zanotowano u 3/50 (6%) chorych z LVH (w tym u 1 chorego z przerostem koncentrycznym i u 2 chorych z przerostem eksentrycznym) oraz u 1/28 (3,6%) osób bez LVH. Nie stwierdzono korelacji pomiędzy wskaźnikami echokardiograficznymi przerostu i funkcji skurczowej lewej komory a szerokością odfiltrowanego zespołu QRS. Stwierdzono istotną ujemną korelację pomiędzy parametrem V40 a objętością późnorozkurczową (EDV) i objętością późnoskurczową (ESV), odpowiednio r = - 0,33, r = - 0,24, i słabą dodatnią korelacją pomiędzy LAS i EDV, r = 0,2. Późne potencjały zarejestrowano u 4/12 osób ze złożoną arytmią komorową, natomiast u żadnego chorego z arytmią komorową prostą.
Wnioski: 1. Późne potencjały komorowe częściej występują u osób z nadciśnieniem tętniczym z przerostem lewej komory. 2. Wybrane parametry SAECG korelują z dylatacją lewej komory.