open access
Dyspersja odstępu QT u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej
open access
Abstract
Cel pracy: Ocena czasu trwania i dyspersji odstępu QT u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej oraz ocena zależności parametrów repolaryzacji od wieku, płci, stanu wydolności układu krążenia, obecności lub braku istotnych zmian w tętnicach wieńcowych oraz stopnia przerostu lewej komory.
Materiał: Badaniem objęto 334 pacjentów (215 mężczyzn i 119 kobiet) z izolowanym zwężeniem zastawki aortalnej zakwalifikowanych do operacji wymiany zastawki. Średni wiek chorych wynosił 58 ± 11 lat (20–81).
Metoda: Dyspersję (QTd) i czas trwania odstępu QT (wartości korygowano za pomocą formuły Bazetta — QTc) oceniano w standardowych zapisach EKG (przesuw 50 mm/s). W analizie uwzględniono również dane kliniczne oraz wyniki badania echokardiograficznego i koronarografii.
Wyniki: Średnia QTd wynosiła 62 ± 22 ms, czas trwania QT max — 415 ± 32 ms, QTc — 449 ± 36 ms. U około 1/3 chorych QTd nie przekraczała 50 ms. Wartości QTd nie były zależne od wieku i płci badanych osób oraz od parametrów echokardiograficznych, w tym stopnia przerostu lewej komory (r = 0,08, p = NS). Wyniki QTd nie były również zależne od klasy NYHA oraz obecności istotnych zmian w tętnicach wieńcowych.
Wnioski: Dyspersja odstępu QT jest zwiększona u pacjentów z istotnym zwężeniem zastawki aortalnej, aczkolwiek u około 1/3 z nich pozostaje w granicach normy. Wartość dyspersji nie zależy od wieku, płci badanych, stanu klinicznego oraz stopnia przerostu lewej komory. Współistnienie choroby wieńcowej nie zmienia dyspersji QT w badanej grupie.
Abstract
Cel pracy: Ocena czasu trwania i dyspersji odstępu QT u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej oraz ocena zależności parametrów repolaryzacji od wieku, płci, stanu wydolności układu krążenia, obecności lub braku istotnych zmian w tętnicach wieńcowych oraz stopnia przerostu lewej komory.
Materiał: Badaniem objęto 334 pacjentów (215 mężczyzn i 119 kobiet) z izolowanym zwężeniem zastawki aortalnej zakwalifikowanych do operacji wymiany zastawki. Średni wiek chorych wynosił 58 ± 11 lat (20–81).
Metoda: Dyspersję (QTd) i czas trwania odstępu QT (wartości korygowano za pomocą formuły Bazetta — QTc) oceniano w standardowych zapisach EKG (przesuw 50 mm/s). W analizie uwzględniono również dane kliniczne oraz wyniki badania echokardiograficznego i koronarografii.
Wyniki: Średnia QTd wynosiła 62 ± 22 ms, czas trwania QT max — 415 ± 32 ms, QTc — 449 ± 36 ms. U około 1/3 chorych QTd nie przekraczała 50 ms. Wartości QTd nie były zależne od wieku i płci badanych osób oraz od parametrów echokardiograficznych, w tym stopnia przerostu lewej komory (r = 0,08, p = NS). Wyniki QTd nie były również zależne od klasy NYHA oraz obecności istotnych zmian w tętnicach wieńcowych.
Wnioski: Dyspersja odstępu QT jest zwiększona u pacjentów z istotnym zwężeniem zastawki aortalnej, aczkolwiek u około 1/3 z nich pozostaje w granicach normy. Wartość dyspersji nie zależy od wieku, płci badanych, stanu klinicznego oraz stopnia przerostu lewej komory. Współistnienie choroby wieńcowej nie zmienia dyspersji QT w badanej grupie.
Keywords
zwężenie zastawki aortalnej; dyspersja odstępu QT


Title
Dyspersja odstępu QT u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej
Journal
Issue
Article type
Research paper
Pages
25-31
Published online
2000-12-05
Bibliographic record
Folia Cardiologica Excerpta 2001;8(1):25-31.
Keywords
zwężenie zastawki aortalnej
dyspersja odstępu QT
Authors
Ewa Orłowska-Baranowska
Rafał Baranowski
Irena Rawczyńska-Englert
Beata Kuśmierczyk i Wanda Rydlewska-Sadowska